این تحقیق در راستای افزایش بهره‌وری آب از طریق تغییر شکل بستر توزیع آب آبیاری و کاهش مصرف آب در باغ پسته اجرا شد. تیمارهای طرح عبارت بودند از: آبیاری به روش غرقابی رایج با عرض نوار ۶ متر (به عنوان تیمار شاهد)، آبیاری در نهر ایجاد شده در دو طرف ردیف درختان، آبیاری با کاهش عرض نوار از طریق مرز ایجاد شده در وسط ردیف درختان و آبیاری در بستر سینه‌مرغی با استفاده از ماشین کدول ایجاد شده در دو طرف ردیف درختان. میزان آب کاربردی در هر دو سال آزمایش (۱۳۹۸ و ۱۳۹۹) در تیمارهای شاهد، مرزبند، کدول و نهر کن به ترتیب برابر بودند با ۸۴۰۰، ۴۶۴۸، ۴۲۰۰ و ۳۰۸۰ مترمکعب در هکتار. نتایج نشان داد که در هر دو سال آزمایش در تمامی تیمارها، بهره‌وری آب نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. با توجه به کاهش آب کاربردی در تیمار نهرکن به میزان ۶۳/۳ درصد نسبت به تیمار شاهد (۳۰۸۰ نسبت به ۸۴۰۰ متر مکعب در هکتار) و محدودیت آب در باغ پسته مذکور، این تیمار به عنوان بهترین تیمار پیشنهاد می‌شود.