در ایران باستان دی به معنی خالق و آفریدگار که منظور اهورامزدا، خدای بزرگ در دین زرتشتی است. از همین روست که دی ماه نزد زرتشتیان باستان اهمیت زیادی داشته و با جمع شدن در کنار هم اهورامزدا را به شکرانه دی ماه و عظمت و یگانگی‌اش ستایش می‌کردند تا خداوند مردمان ایران را در تحمل سردی ماه دی یاری کند.

دی به دین، چهارمین جشن دیگان است که به معنای آفریننده وجدان می‌باشد و در روز بیست‌وسوم دی ماه جشن گرفته می‌شود. در این روز نیز زرتشتیان مانند سایر جشن‌ها به نیایش اهورامزدا می‌پردازند.