ناتوانی بخشی از زندگی انسان است. تقریباً هر فردی در مقطعی از زندگی خود ناتوانی را به طور موقت یا دائم تجربه می کند.

به گزارش وب دا فسا؛ ناتوانی یک موضوع بهداشت عمومی جهانی است و از هر هفت نفر در سراسر جهان یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد.

بیش از ۱ میلیارد نفر - حدود ۱۵درصد از جمعیت جهان - در حال حاضر دچار معلولیت هستند که از این تعداد حدود ۹۳ میلیون کودک و ۷۲۰ میلیون بزرگسال با مشکلات قابل توجهی در عملکرد همراه هستند.

تعداد افراد دارای معلولیت تا حدی به دلیل پیری جمعیت و افزایش شیوع بیماری های غیرواگیر در حال افزایش است.

تعداد کمی از کشورها مکانیسم های کافی برای پاسخگویی کامل به اولویت ها و الزامات بهداشتی افراد دارای معلولیت دارند.

در حالی که ناتوانی با آسیب همبستگی دارد، همه افراد دارای معلولیت به یک اندازه آسیب دیده نیستند.

از آنجایی که دولت‌ها و جامعه بین‌المللی به مبارزه با همه‌گیری کووید۱۹ادامه می‌دهند و مسیری رو به جلو ترسیم می‌کنند، ضروری است که گنجاندن معلولیت در برنامه‌ریزی، توسعه و تصمیم‌گیری سیستم سلامت نقش اساسی داشته باشد.

بهبودی وضعیت افراد دارای معلولیت مستلزم این است که افراد دارای معلولیت در تصمیم گیری بخش سلامت نقش محوری داشته باشند تا اطمینان حاصل شود که موانع به شیوه ای فراگیر و به موقع برطرف می شوند.

محیط یک فرد تاثیر زیادی بر تجربه و میزان ناتوانی دارد. محیط‌های غیرقابل دسترس، موانعی را ایجاد می‌کنند که اغلب مانع مشارکت کامل و موثر افراد دارای معلولیت در جامعه در مقایسه با دیگران می‌شود.

با رفع این موانع و تسهیل در زندگی روزمره افراد دارای معلولیت، می توان پیشرفت در بهبود مشارکت اجتماعی این افراد داشت.

معلولیت یک اولویت توسعه است - در کشورهای کم درآمد شیوع بیشتری دارد و معلولیت و فقر متقابلاً یکدیگر را تقویت می کنند.

حسن زارعیان کارشناس روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی فسا