چند سالی است که با مطرح شدن بحث کشت ارقام زراعی تراریخته در کشور و سر و سامان دادن به سیل واردات کنترل نشده این محصولات به کشور، گروهی که منافع خود را در تداوم واردات لجام گسیخته این محصولات می بینند با همراهی برخی که از سر کم اطلاعی و تحت تاثیر تبلیغات منفی جریان های فناوری هراس به خدمت آنها درآمده اند، جنگ رسانه ای همه جانبه ای را علیه تولید ملی این محصولات در کشور آغاز کرده اند.

به گزارش دیده بان علم ایران، مخالفان تولید ملی محصولات تراریخته ابتدا در پوشش دغدغه های زیست محیطی و در قالب شعارهای بنیادهایی نظیر صلح سبز که ماهیت و اهداف پشت پرده آنها در هراس افکنی و مقابله نرم با دستیابی کشورهای در حال توسعه به فناوری های پیشرفته پس از چند دهه فعالیت مشکوک آنها کاملا آشکار شده به میدان آمدند و کوشیدند با طرح ادعاهای دروغین مبنی بر خطرناک بودن مصرف محصولات تراریخته و ممنوعیت مصرف این محصولات در کشورهای تولیدکننده – که اغلب آنها از جمله آمریکا در صدر مصرف کنندگان این محصولات در دنیا هستند – مانع از تولید داخلی این محصولات شوند.

با روشنگری های جامعه علمی و بر ملا شدن دروغ های این جریان که با جست و جویی ساده در اینترنت و دسترسی به حجم انبوه گزارش ها و اخبار تولید و مصرف محصولات تراریخته در ده ها کشور جهان و مهر تایید مراجع بهداشتی بین المللی از جمله سازمان بهداشت جهانی بر سلامت این محصولات بی اساس بودن این ادعاها به راحتی مشخص می شد این جریان کوشید با بومی سازی تکنیک های جنگ روانی و هراس افکنی همکاران خارجی خود، این بار در پوشش نگرانی از توطئه های خارجی و طرح سناریوهای خیالی از تلاش غربی ها برای نسل کشی مسلمانان یا تاثیر گذاشتن بر باورهای مذهبی و اعتقادات مردم با خوراندن محصولات غذایی تراریخته! گروه هایی از مردم و مسوولان را با خود همراه کنند.

دامن زدن به شایعات و دروغ های شبه علمی و انتشار کلیپ ها و نامستندهای رنگارنگ در فضای بی در و پیکر رسانه ای خصوصا شبکه های اجتماعی که در سایه سکوت نهادهای مسوول در سالهای اخیر تداوم داشته، نه فقط وحشت و هراس و ناامنی را تا سفره های ساده مردم گسترش داده که در لایه ای عمیق تر، بذر بی اعتمادی و سوء ظن به سازمان های مسوول سلامت کشور و به تبع آن کل نظام اجرایی و نظارتی کشور را در اذهان بسیاری از شهروندان کاشته است.

تردیدی نیست در شرایطی که با افزایش فزاینده جمعیت و کمبود منابع آب و خاک شرایط هر روز برای کشاورزی  سنتی تنگ تر می شود و تامین نیازهای غذایی و حفظ امنیت غذایی کشورها جز با روی آوردن به شیوه ها و فناوری های نوین از قبیل فناوری مهندسی ژنتیک و تولید و کشت ارقام دستورزی شده ژنتیکی (تراریخته) ممکن نیست، هراس افکنی های بی مورد در جامعه و مانع تراشی در برابر توسعه فناوری های راهبردی در کشور چه آگاهانه و عامدانه صورت گیرد و چه از سر غفلت و بی اطلاعی یا فوبیا و بدبینی های بیمارگونه در نهایت ظلمی جبران ناپذیر به نسل های آینده خواهد بود.

یکی از محققان زیست فناوری کشور در یادداشتی که برای انتشار در اختیار دیده بان علم ایران گذاشته به نقد ادعاهای یکی از چهره های مطرح جریان مخالف فناوری محصولات تراریخته در کشور پرداخته که با استناد به مقاله بی اعتبار و سفارشی یک پژوهشگر خارجی به نام سرالینی، سلامت و ایمنی محصولات تراریخته را که بیش از دو دهه است در سراسر جهان تولید و مصرف می شوند و صدها دانشمند در تحقیقات و مقالات مستدل و علمی خود بر سلامت کامل آنها اذعان کرده اند زیر سوال می برد.

اگرچه مقاله سرالینی که به دلیل تخطی از اصول علمی از سوی مجله علمی منتشرکننده برگشت داده شده در جامعه علمی محلی از اعراب ندارد ولی با توجه به این که این مقاله بی اعتبار به ضمیمه تصاویری که سرالینی از چند موش مرده طی آزمایشات خود گرفته، مهمترین مستند مخالفان محصولات تراریخته و دستمایه مطالب و کلیپ های شبه علمی علیه فناوری مهندسی ژنتیک کشاورزی شده خواندن این یادداشت، خالی از لطف نیست.

«چندی است یکی از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی … با بیان سخنان شاذ و جنجال برانگیز توجه بسیاری را جلب کرده است. وی که خود را پروفسور و استاد “دانشگاه علوم پزشکی” معرفی می‌کند با تدوین و انتشار کلیپ‌های متعدد در موضوعات متنوع سیاسی، اجتماعی و بهداشتی تلاش می‌کند همه مراجع سیاست‌گذاری و قانونگذاری و مراجع متولی سلامت و بهداشت و غذا و مهر استاندارد، سیب سلامت، مهر دامپزشکی و مانند آن را زیر سؤال ببرد.

این فرد در یکی از این کلیپ‌ها بعد تجاری فعالیت های خود را آشکار می کند. آنجا که کالاها و آدرس مکان‌های مورد وثوق خود را نیز برای خرید به مردم معرفی می‌کند و توضیح می‌دهد که نگویید گران است چون سلامت بیش از اینها ارزش دارد!

ایشان در یکی از کلیپ‌های آخر خود برای ایجاد هراس نسبت به محصولات زراعی حاصل از اصلاح ژنتیک (تراریخته) به ادعاهای فردی فرانسوی به نام سرالینی استناد می‌کند که مدعی شده است این محصولات سرطان‌زا هستند.

این گونه ادعاها بارها مورد استقبال بنگاه استعمار پیر بی بی سی فارسی و پایگاه خبری آن نیز قرار گرفته است؛ به طوری که با جستجوی واژه تراریخته در گوگل، صفحه شبهه‌ افکنی‌های آن علیه این فناوری از اولین گزینه‌هاست.

حتی اخیرا کانال مشهور مرتبط با سرویس‌های جاسوسی بیگانه نیز برای کمک به انتشار یکی از کلیپ‌های وی به کمک این جریان شتافت.

۱ـ این فرد در این کلیپ با عدول از اصول آزمایشگاهی و پزشکی روش آزمایش‌های غذا و دارو بر حیوانات را (که بر اساس استانداردهای مورد پذیرش دانشمندان و مراکز علمی جهان تعیین شده است) رد می‌کند. وی در سخنانی عوامانه مدعی می‌شود مدت مصرف انسانی غذا تمام طول عمر انسان است حال آنکه مطالعه مواد روی موش آزمایشگاهی ۹۰ روزه است!

ایشان ظاهرا به استلزامات سخنان خود آگاهی ندارد چه آنکه با این سخن مجوز مصرف تمام مواد غذایی را در جهان زیر سؤال می‌برد. مشخص نیست شخصی در این سطح و جایگاه از روی نا آگاهی این گونه سخن می‌گوید یا مساله دیگری در میان است.

۲ـ وی به غلط مدعی شده است سرالینی اولین کسی بود که آزمایش دو ساله را درباره محصولات تراریخته انجام داد حال آنکه سرالینی اولین کسی نبود که آزمایش بلند مدت انجام داد بارها مطالعات بلندمدت و چندنسلی درباره این محصولات انجام و عارضه ای مشاهده نشده است. مجموعه‌ای از این مطالعات در مقاله «اسنل، ۲۰۱۱» مورد بررسی قرار گرفته است.

۳ـ او در این کلیپ مدعی می‌شود در گروهی از موش‌ها که از محصولات غیر تراریخته استفاده کردند هیچ عارضه‌ای مشاهده نشد و در گروه تراریخته همه موش‌ها به سرطان مبتلا شدند. در حالی که سرالینی به اذعان خودش از موش سرطانی استفاده کرد که در مطالعات سرطان کاربرد دارد و در بهترین شرایط ۷۰ تا ۹۶ درصد از سرطان می‌میرند. یعنی موش هایی که در مطالعه سرالینی استفاده شدند بدون استفاده از غذای تراریخته هم در اثر سرطان مرده اند و این موضوع به صراحت در همان مقاله مردود سرالینی هم مستند شده است!

در مقاله سرالینی تصریح شده است که موش‌ها در تمام گروههای مورد آزمایش اعم از استفاده از محصول تراریخته یا غیر تراریخته، به سرطان مبتلا شدند. سرالینی هنوز نتوانسته است این سوال را پاسخ دهد که چرا در بعضی گروه‌ها با افزایش جیره تراریخته نرخ ابتلا به سرطان کاهش هم یافته بود. در واقع به دلیل انتخاب روش نادرست در انجام آزمایش و استفاده از موش نژاد سرطانی اسپراگ داولی (Sprague-Dawley) در این آزمایش صرفا نتایج تصادفی حاصل شده است.

سرالینی در موارد متعدد از معیارهای طرح آزمایشی استاندارد تخطی کرد تا نتیجه دلخواه سفارش دهندگان مقاله را حاصل کند و از همین رو هیچ وقت حاضر نشد داده‌های آزمایش ها را در اختیار نهادهای متقاضی مانند آژانس ایمنی غذای اتحادیه اروپا بگذارد حال آنکه مدعی بود این آزمایشات را برای منصرف کردن آژانس ایمنی غذای اتحادیه اروپا از صدور مجوز مصرف محصولات تراریخته که از سال ۱۹۹۰ با تصویب قانون صدور مجوز (Council Directive 90/220/EEC) آغاز شد و تا کنون ادامه دارد، انجام داده است.

باید توجه داشت اسپانسر مالی تحقیقات سرالینی بنیاد صهیونیستی صلح سبز و چند شرکت تجاری هستند که بخشی از بودجه آن را بنیادهای آمریکایی مانند تایدز، ترنر، راسموسن، … تامین می‌کنند و یکی از ماموریت‌های آشکارش را ایجاد جریان‌های ضد فناوری و صنعت در کشورها تعیین کرده‌اند.

مقابله با پیشرفت کشورها به بهانه گرمایش زمین و فعالیت بخش مقابله با مهندسی ژنتیک و انرژی هسته‌ای در سطح مدیران کلان این سازمان گویای این واقعیت است.

آغاز جنجال‌ها علیه تولید داخلی برنج تراریخته ایرانی نیز با رفت و آمد و نامه‌نگاری مدیر مقابله با مهندسی ژنتیک در خاورمیانه صلح سبز همراه بوده است.

متن نامه نشان می‌دهد بخش مقابله با مهندسی ژنتیک در صلح سبز توانسته با برخی چهره‌های ذی‌نفوذ ایرانی ارتباط برقرار کند تا به خیال خود از طریق ایشان اهداف خود را در ایران پیگیری کند. در شرایطی که غرب تلاش می‌کند پیشرفت ملت ایران را از طریق تحریم علمی و فناوری و اقتصادی کند یا متوقف کند، چه انگیزه‌ای موجب می‌شود به بهانه‌های مختلف برای چنین اموری هزینه کند و پیشنهاد همکاری دهد؟

در ادامه ترجمه متن کامل این نامه آمده است:

«موضوع: نمونه برداری در شمال ایران
از: آندره‎آس فرایمولر
تاریخ: دوشنبه ۲۱ مه ۲۰۰۷ ساعت ۱۷:۴۰
آقای …. عزیز
امیدوارم همگی خوب باشید و کارها به خوبی پیش می‌رود. فصل کشت برنج در ایران دوباره فرا رسیده است و حداقل برای اعضای صلح سبز همچنان مسائل بسیاری در مورد رهاسازی برنج تراریخته (BT) در ایران روشن نشده است. برای ارزیابی موقعیت و به دست آوردن اطلاعات بهتر در مورد اینکه آیا واقعا برنج BT در ایران رهاسازی شده و به طور گسترده‎ای بین کشاورزان توزیع شده است (همانطور که وقتی از ایران بازدید می‎کردیم به ما گفته شده است) ما می‎خواهیم از سازمان حفاظت محیط زیست ایران و یا پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک دعوت کنیم تا مشترکا برای نمونه‎برداری به سراسر شمال ایران سفر کنند. ما بر این باوریم که این نمونه‎برداری برای مسولین ایرانی بسیار مفید خواهد بود که متوجه شوند آیا واقعا برنج تراریخته در مزارع ایران وجود دارد. این کار همچنین به سازمان حفاظت محیط زیست ایران اجازه می‎دهد که تمهیدات مناسبی در نظر بگیرند تا بازار ایران را از این محصولات حفظ کند.
اگر مایلید از این اقدام حمایت کنید یا حتی مشارکت فعال داشته باشید لطفا به من اطلاع دهید. زیرا تصمیمات [لازم] باید سریعا اتخاذ شود تا پیش از فرا رسیدن فصل برداشت نمونه‎گیری انجام شده باشد.
صلح سبز می‎تواند انجام آزمایشات لازم را بر عهده بگیرد. ما باید راجع به اینکه کدام آزمایشگاه در ایران یا خارج از ایران تمایل به انجام آزمایشات دارد یا قادر به انجام آن است و می‎تواند نمونه‎های مثبت را برای ارزیابی جامع هر گونه آلودگی احتمالی مورد آزمایشات بیشتر قرار دهد صحبت کنیم. برای این منظور من در ماه ژوئن در دسترس خواهم بود و بسیار خوشحال می‎شوم که یکی از اعضای سازمان حفاظت محیط زیست یا پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک (یا دانشجویان آن) در این پروژه مشارکت کند تا به یک عملیات مشترک واقعی تبدیل شود.
از آنجایی که این نمونه‎برداری احتمالا نتایج حساسی خواهد داشت، ما باید راجع به شیوه بهره‌برداری احتمالی از نتایج و اطلاعات پروژه هم صحبت کنیم.
امیدوارم از طرف شما جواب مثبتی دریافت کنم و بی‎صبرانه منتظر شنیدن پاسخی از جانب شما هستم. همچنین بی‎صبرانه امیدوارم دوباره شما را ملاقات کنم و از مهمان‎نوازی ایرانیان لذت ببرم.
با احترام از سوئیس
آندره‎آس فرایمولر
صلح سبز بین‌الملل
هماهنگ‌کننده کمپین مبارزه با مهندسی ژنتیک در خاورمیانه
خیابان وینترثورر، شماره ۸۹، زوریخ، سوئیس»

نامه آندرئاس فریمولر، دبیر مقابله با مهندسی ژنتیک در خاورمیانه صلح سبز به یکی از مدیران سازمان حفاظت محیط زیست سابق

جالب است که جناب استاد در یکی از مصاحبه‌های خود هدف از انتشار برخی تصاویر جعلی و وحشت‌آور را ترساندن مردم ولو با یک امر غیر واقعی عنوان می‌کند: «وقتی به عوام و مردم ساده که نمی‌دانند اصلا تعریف بیوتکنولوژی و تراریخته چه هست، یک گوجه فرنگی را نشان می‌دهند که سرنگ در آن فرو کرده‌اند. این نماد است. ما می‌خواهیم با این نماد سازی مردم وحشت کنند»!!

اقدام عمدی برای ایجاد رعب و وحشت عمومی بر اساس قانون و موازین اسلام دارای احکام خاص است.

آیا مدعی العموم فردی را که رسما و علنی با استفاده از فضای مجازی و رسانه های رسمی اعلام می‌کند که با امور دروغین “می خواهیم مردم وحشت کنند” را برای ادای توضیحات فرا خواهد خواند؟»

انتهای پیام