بهبود عملکرد نژادهای بومی کم بازده با داخل سازی ژنهای بزرگ اثر
پژوهشگر بخش تحقیقات زیست شناسی سیستم پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی در وبینار علمی پژوهشگاه، گزارشی از روند تحقیقات خود در زمینه بهبود عملکرد نژادهای گوسفند بومی کم بازده و سنتز سویه های گوسفند چندمنظوره با استفاده از داخل سازی ژن های بزرگ اثر پرداخت.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، دکتر رضا طالبی در سخنرانی خود با عنوان «داخل سازی ژن های بزرگ اثر، رویکردی ژنتیکی در سنتز سویه های گوسفند چندمنظوره» اظهار داشت: داخل سازی (Introgression) چندشکلی های ژنی با اثرات عمده بر روی صفات تولیدمثلی و تولید عضله از نژادهای خارجی (exotic breeds) پرتولید می تواند یک راهکار بهینه در بهبود عملکرد نژادهای بومی کم بازده باشد.
در پژوهش انجام شده با بهره گیری از اثرات هتروزیس و اثرات تکمیل کنندگی نژادی (نقاط ضعف و قوت نژادها)، در ابتدا ژرم پلاسم خارجی حاوی جهش های ژنی بزرگ اثر بورولا (BMPR۱B/FecB) و میوستاتین (MSTN T+) به نژاد گوسفند بومی مغانی (پایه مادری) با عملکرد ضعیف تولید مثلی و تولید عضله و راندمان غذایی پایین وارد شدند. در ادامه با بهره گیری از تلفیق داخل سازی ژنی و برنامه های آمیخته گری در تلاشیم یک سویه ژنتیکی گوسفند با قابلیت ترکیبی سنتز شود.
وی خاطرنشان کرد: ژن های اصلی به روش انتخاب به کمک مارکر MAS شناسایی خواهند شد و در هر مرحله با استفاده از برنامه آمیخته گری به صورت داخل لاینی، بین لاینی و تلاقی برگشتی چندین ترکیب ژنتیکی از گوسفند دارای ژنوتیپ خالص و ناخالص از صفت دوقلوزایی بورولا و ژنوتیپ عضله زایی میوستاتین با سهم بیشتر از ژنوم بومی تولید خواهد شد.