کارشناس فرزندپروری معاونت بهداشتی خراسان شمالی گفت: ایجاد تغییرات در شرایط بحران، کودکان را می ترساند و مضطرب می کند.

به گزارش پایگاه خبری وب دا، جمیله کوهی اظهار کرد: کودکان در زندگی روزمره از برنامه های خواب و بیداری و وعده های غذا خوردن گرفته تا رفتار و خلق و خوی مراقبین خود، به میزان بالایی وابسته به شرایط پیرامون خود هستند.
وی علت وابستگی کودکان را ناتوانی شناختی آنان در درک شرایط و نداشتن اختیار روی اوضاع دانست و افزود: کودکان هر چه خردسال تر و از نظر تکامل مغزی و ذهنی ناپخته تر باشند در تنظیم هیجانات و رفتارهای خود ناتوان تر هستند.
کوهی بیان کرد: وقتی رفتار والدین در مراقبت از فرزندشان و آموزش آنها مطابق با برنامه و همراه با نظم و انعطاف مناسب باشد، محیط و رفتارهای اطرافیان برای کودکان، قابل پیش بینی تر و قابل درک تر می شود.
وی ادامه داد: اگر شرایط معمول و قابل انتظار برای کودک به هر شکلی به هم بخورد، او دچار آشفتگی می شود و این نابسامانی وقتی شدت می گیرد که رفتار والدین و باقی اعضای خانواده هم در شرایط جدید غیرمعمولی و غیرقابل پیش بینی شده باشد و آنان نه تنها توانایی آرام کردن کودک را از دست داده باشند بلکه خود نیز به هم ریخته و مستاصل یا تحریک پذیر و ناآرام و پرخاشگر شده باشند.
کوهی درخصوص تاثیر بحران بر کودکان گفت: در شرایط بحران کودکان دچار مشکلاتی می شوند که از نظر نوع، شدت و مدت بسیار متنوع است.
وی عنوان کرد: بسیاری از کودکان در شرایط بحرانی و به هم ریختگی اوضاع نمی دانند که چه اتفاقی افتاده و قرار است چه اتفاقات دیگری هم بیفتد بنابراین تغییرات ناخوشایند در شرایط بحران، کودکان را می ترساند و مضطرب می کند و این اضطراب، خود را به شکل های بسیار متنوعی نشان می دهد.
کوهی ادامه داد: این تنوع به نون بحران و شرایطی که متعاقب آن ایجاد شده، سن و توان شناختی و هیجانی و کلامی کودک، و نوع رفتار و مراقبت اطرافیان دارد.
وی ترس از اینکه بلایی سر خود یا خانوادهشان بیاید، ترس از بیمار شدن، ترس از از دست دادن والدین، ترس از رخداد مجدد اتفاق ترسناک، وابسته شدن به والدین، بدخلقی و عصبانیت، گریه و نا آرامی، به هم خوردن خواب و اشتها، پرسیدن پرسشهای تکراری را برخی از انواع واکنش های اضطرابی کودکان دانست.