در ادامه سلسله سخنرانی‌های  علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، روز یکشنبه ۱۷ مرداد، سخنرانی‌ای با عنوان «زیست پالایی سموم فسفره آلی با استفاده از باکتری‌های PGPR» در قالب وبینار برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی در این سخنرانی که توسط ابراهیم کریمی، عضو هیات علمی بخش بیوتکنولوژی میکروبی پژوهشگاه ارائه شد، ضمن پرداختن به جنبه های مخرب زیست محیطی سموم فسفره آلی به عنوان دسته‌ای از مهمترین آفت‌کش‌های مورد استفاده در عرصه کشاورزی، راهکارهای کارآمد در زدودن این سموم تبیین شد.

عمده تحقیقات مهندس کریمی که از سال ۱۳۸۷ در پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی فعالیت دارد در حوزه جمعیت‌شناسی میکروبی، کودها و سموم زیستی و پروبیوتیک‌هاست.

وی علاوه بر ثبت سه اختراع و دستیابی به یک دانش فنی در زمینه فرمولاسیون و افزودنیهای میکروبی در حوزه کشاورزی، تالیف سه کتاب در حوزه بیوتکنولوژی میکروبی و انتشار ۳۸ مقاله علمی پژوهشی (۲۷ مقاله فارسی و ۱۱ مقاله لاتین) را نیز در کارنامه فعالیت‌های علمی خود دارد.

کریمی در سخنرانی خود با اشاره به مصرف سالانه نزدیک به ۶.۵ میلیارد پوند آفتکش در سراسر جهان، اظهار داشت: نکته زیست محیطی مهم در این زمینه این است که آفتکش‌ها به طور مداوم از یک محیط غیر زنده به محیط زنده یا بر عکس آن جابجا می شوند و در هر محیط تاثیرات منفی خود را بر جا می‌گذارند.

وی خاطرنشان کرد: بررسیها نشان داده است که بیش از ۹۸ درصد از حشره کشها و ۹۵ درصد علفکش های اسپری شده به اهداف دیگری به غیر از هدف اصلی خود از جمله گونه های غیر هدف، هوا، آب، خاک و مواد غذایی می رسند.
امروزه روشهای گوناگون فیزیکی، شیمیایی و زیستی برای کاهش اثرات زیست محیطی سموم دفع آفات جهت تصفیه محلهای آلوده توسعه یافته اند که در این میان، زیست پالایی میکروبی از کم زیانترین روشها برای از بین بردن آلودگیها به شمار میرود.

کریمی در عین حال تصریح کرد که بیشتر بررسی ‌های انجام شده در ایران در زمینه تجزیه میکروبی آلاینده ها مربوط به آلاینده‌های صنعتی به ویژه آلاینده های نفتی است و در زمینه زیست پالایی میکروبی خاک، کار کمی روی  سموم کشاورزی انجام شده است.

کریمی در پایان با بیان این که نخستین باکتری تجزیه کننده سموم فسفره آلی در سال ۱۹۷۲ از خاک یک مزرعه برنج در فیلیپین جداسازی شد که می‌توانست دیازینون و پاراتیون را تجزیه کند، افزود:  با توجه به تاثیر باکتریهای محرک رشد گیاهان (PGPR) در بهبود شرایط رشد گیاهان، بهره برداری از این باکتری‌ها به عنوان زیست پالاینده آفتکش ها می‌تواند توان رقابتی آنها را در بازار فراورده های زیستی افزایش دهد.