دکتر فرنوش رشوند، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی قزوین با بیان این که در عصری زندگی می کنیم که سلامت و مباحث پیرامون آن برای اقشار مختلف جامعه اهمیت بیشتری نسبت به گذشته دارد، گفت: نوع برخورد هر فرد با سلامتی خود تا حد زیادی وابسته به میزان سواد بهداشتی اوست و تا حد زیادی به آموزش هایی بستگی دارد که فرد در طول زندگی از طریق تجربه و یا جامعه و محیط کسب کرده است از این رو افزایش سواد بهداشتی اقشار مختلف مردم، نیازمند توسعه علمی و منطقی آموزش سلامت در کشور است.

دکتر رشوند با تاکید بر اینکه متخصصان حوزه سلامت باید در حوزه سواد بهداشتی، فعالیت های جدی تری را نسبت به گذشته انجام دهند، اظهار کرد: آموزش سلامت باید در جهتی باشد که با بالا بردن سطح دانش و مهارت های افراد، به آنان کمک کند تا در مورد سلامت خود و خانواده و جامعه ای که در آن زندگی می کنند، قادر به تصمیم گیری باشند.

به گفته وی، در واقع، هدف، استفاده از آموزش سلامت برای آموزش توانایی ها و مهارت های زندگی و ارتقای سطح آگاهی مردم در مورد تغییرات مثبت در محیط های اجتماعی است که در این راستا برای رسیدن به سلامت کامل جسمی، ذهنی، روانی و اجتماعی هر فرد یا گروه باید بتواند خواسته ها و نیازهای خود را شناخته، آن ها را برطرف کند و با محیط خود کنار آمده یا آن را در جهت خواسته های خود تغییر دهد.

این عضو هیات علمی دانشگاه با اشاره به اینکه سواد بهداشتی به معنای برخورداری از مهارت و توانایی درک اطلاعات بهداشتی و سپس تصمیم گرفتن در مورد سلامت خود و خانواده است و می تواند فرصت هایی را در اختیار فرد قرار دهد تا سبب ارتقای سلامت و افزایش کیفیت زندگی او شود، تصریح کرد: در راستای اهداف گفته شده،  نقش متولیان سلامت در زمینه ارتقا و آموزش سلامت، پُررنگ تر خواهد شد.

به گفته دکتر رشوند، این به این معناست که مسوولان سلامت باید با توجه به وضعیت موجود در هر حوزه ای آموزش ببینند و به افراد تحت پوشش خود آموزش دهند. وی با بیان اینکه نیازهای اولیه در هرم مازلو، مانند: غذا، آب، مسکن و ایمنی، بیشترین اهمیت را دارد، آموزش و تفهیم این مطلب به مردم را از وظایف اصلی متخصصان حوزه سلامت دانست، زیرا هر فرد در قبال محیط و اجتماعی که در آن زندگی می کند، دارای وظیفه است و باید در راستای اجتماع خود حرکت کند تا در نهایت، زمینه سلامت روانی افراد فراهم شود.