پژوهش مذکور نشان داد با استفاده از محلول پاشی با مواد ضد سرما مانند اسیدهای آمینه یا پتاسیم بر روی اندام­‌های هوایی گیاه سیب‌­زمینی، تولید قندهای احیاکننده طی نگهداری سیب‌زمینی در انبار کاهش و کیفیت محصولات فرآوری شده افزایش می‌یابد.

محلول پاشی با اسیدهای آمینه یا پتاسیم موجب افزایش تحمل گیاه سیب‌­زمینی به سرمای انتهای فصل شد. افزایش تحمل به سرما، حتی برای چند درجه سانتی‌گراد می­‌تواند گیاه را از خطر تنش سرما و مختل شدن رشد در انتهای فصل محافظت کند. با رفع خطر سرما، گیاه به رشد خود ادامه داده و در مدت زمان بین سرمای ابتدایی و شروع سرمای دائمی (تنش یخ­‌زدگی)، گیاه فرصت فتوسنتز بیشتر و همچنین انتقال مواد حاصل ازآن را به غده دارد. کاربرد این مواد علاوه بر افزایش مقاومت سرمایی گیاه موجب حفظ خصوصیات فیزیکوشیمیایی سیب­‌زمینی نیز می‌شوند زیرا قندهای احیاکننده کاهش و بازارپسندی محصول برای تازه خوری و یا فرآوری افزایش می­یابد. کاربرد مواد ضد سرما بر خصوصیات فیزیکو شیمیایی رقم آگریا در مقایسه با رقم فونتانه نتایج بهتری داشت.