کتاب «بلاغت دیجیتالی: نظریه، روش و کاربرد» نوشته داگلاس آیمن ازسوی حسین داوری در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات ترجمه می‌شود.

عنوان اصلی این کتاب، Digital rhetoric: theory, method, practice است که در سال ۲۰۱۵ منتشر شده است.

مترجم اثر در معرفی آن چنین نوشته است:

«کتاب حاضر را می‌­توان یکی از شاخص‌­ترین آثار در این حوزه برشمرد که با بهره­‌گیری از پیشینه موضوع و نگاهی ارزیابانه به روشها و اطلاعات مطرح موجود در حوزه های علوم انسانی، علوم اجتماعی، علوم اطلاعات و ... به معرفی بلاغت دیجیتال (به عنوان موضوعی نوین که ریشه در تحولات حوزه ادبیات، رایانه و ارتباطات دارد) می­‌پردازد. این کتاب با اشاره به چالشهای پیش روی حوزه بلاغت که ریشه در تحولات عصر جدید دارد، با ارائه شواهدی متعدد در حوزه نظر و عمل، به معرفی متفاوت از این مفهوم پرداخته است.

با توجه به طرح نشدن این موضوع در آثار موجود داخلی و جدید بودن آن، ترجمه این اثر می تواند باب جدیدی پیش روی فعالان حوزه پژوهشی و آموزشی و در شاخه هایی چون ارتباطات، ادبیات، زبان شناسی، علوم رایانه و ... بگشاید.

این کتاب در چهار فصل به معرفی مفهوم بلاغت دیجیتالی، نظریه، روش و کاربرد آن پرداخته است. در فصل اول ضمن ارائه تعریف این مفهوم نوظهور، ابتدا به پیشینه تاریخی بحث بلاغت و تحولات آن تا عصر نوین پرداخته و در این گذر زمینه شناسایی جایگاه بلاغت دیجیتالی و البته اهمیت آن  را از منظری متفاوت فراهم آمده است.  در فصل دوم به ارائه نظریه های مرتبط با این موضوع اشاره داشته و مفاهیمی نوین را در این بخش ارائه می دهد. در فصل سوم، روش‌های پژوهش در حوزه نگارش و خواندن در فضای مجازی معرفی می‌شود. در این بین، موضوعاتی تحلیل شبکه‌های مجازی، تحلیل فرامتن، کتاب‌سنجی مجازی و .... با روش‌های جدید ارائه شده است. در فصل پایانی نیز، که به مقوله کاربرد بلاغت دیجیتالی اختصاص بافته، شاهد ارائه نمونه‌هایی از این موضوع در جامعه نوین غربی هستیم».