سندرم پیش از قاعدگی، اختلالی شایع است که بالغ بر ۹۰ درصد زنان را در سن قاعدگی درگیر می کند و بر کیفیت زندگی، خلق و خو و تغذیه تاثیر بسزایی می گذارد. از همین رو بروز اضطراب، عصبانیت، ناامیدی و حتی افسردگی در این دوران از علایم شایع محسوب می شود و اطرافیان در این دوران باید فرد را مورد حمایت جسمی و روانی قرار دهند.

---

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، در بخشی از چرخه قاعدگی، زنان اختلالی را تجربه می کنند که بر روی احساسات، سلامت جسمانی و رفتار آنها تاثیر مستقیم می گذارد و اطرافیان می توانند با حمایت های روحی و جسمی و برعهده گرفتن بخشی از مسئولیت های فرد، او را در راحت تر سپری کردن این دوران یاری کنند. سندرم پیش از قاعدگی بسیاری از جنبه های زندگی زنان را مختل می کند و کیفیت زندگی آنها را تت تاثیر قرار می دهد.

در همین راستا دکتر ملیحه عرب، متخصص زنان و زایمان در خصوص علایم و نحوه تشخیص سندروم پیش از قاعدگی (PMS)، اظهار کرد: سندروم پیش قاعدگی با بروز علایم فیزیکی و رفتاری قابل تشخیص است که در نیمه دوم سیکل قاعدگی و قبل از قاعدگی هر ماه تکرار می شود و زندگی فرد را مختل می کند. در فرم شدید آن علایم عصبانیت، بی قراری و اضطراب غالب است و تحت عنوان اختلال ناآرامی، اختلال افسردگی پیش از قاعدگی یا (PMDD) Premenstrual dysphotric disorder شناخته می شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه، بیقراری، عصبانیت و اضطراب را شایعترین علامت رفتاری PMS دانست و با تاکید بر اینکه اگر این علایم شدید باشند ممکن است در کار، تحصیل یا ارتباط با اطرافیان مشکل ایجاد شود، افزود: سایر علایم رفتاری شایع نیز تغییر خلق، اضطراب، افسردگی و نا امیدی، گریه کردن، افزایش اشتها و ویار غذایی، حساسیت به بی توجهی دیگران و کاهش علاقه به کار و مشکل در تمرکز  است.

فلوشیپ آنکولوژی زنان، نفخ شکمی ( bloating) و حس خستگی زیاد را شایعترین علامت فیزیکی سندروم پیش از قاعدگی خواند و عنوان کرد: تندرنس (حساس به لمس) سینه، سر درد، گر گرفتگی و سر گیجه نیز از دیگر علایم شایع هستند.

به گفته وی، آزمایشی برای تشخیص سندروم پیش از قاعدگی وجود ندارد و ارزیابی بیماران PMS یا  PMDDدر ابتدا شامل گرفتن شرح حال است تا ارتباط علایم و فاز سیکل قاعدگی مشخص شود، چراکه احتمال دارد علایم به علت مصرف دارو یا درمان هورمونی باشد، نه PMS یا  PMDD.

وی همچنین بر ضرورت بررسی کم کاری و پرکاری تیروئید نیز اشاره کرد و گفت: این کار را می توان با بررسی علایم معمول بیماری تیروئید در تاریخچه، معاینه و اندازه گیریTSH  (هورمون محرکه تیروئید) فرد انجام داد.

دکتر عرب تصریح کرد: اگر تاریخچه علایم بیمار با سندرم پیش از قاعدگی، اختلال ناآرامی و اختلال افسردگی پیش از قاعدگی تطابق دارد و مدرکی از مسایل دیگر پزشکی وجود ندارد، بیمار باید علایم خود را تا دو ماه گزارش بدهد. برای گزارش علایم، چارت روزانه استفاده می شود و مهم این است که چارت را طی دو ماه پر کند تا معیارهای تشخیصی PMS دقیق قابل بررسی باشد.

عضو هیئت علمی دانشگاه همچنین اظهار کرد: اختلالات قبل از قاعدگی را باید از تشدید اختلالات ماژور روانپزشکی، دوره گذار به یائسگی، اختلالات تیروئید (کم کاری یا پرکاری تیروئید)، اختلالات خلقی مثل افسردگی ماژور یا مینور و اختلالات افسردگی مداوم (dysthymic)، در ایام قبل قاعدگی افتراق داد.

دکتر عرب در این خصوص عنوان کرد: به عنوان مثال زنانی که علایم قابل توجهی در هر دو فاز فولیکولار (مرحله تخمک گذاری) و لوتئال (آماده سازی بدن برای بارداری، مرحله بعد از تخمک گذاری و قبل از آخرین روز از چرخه بعدی قاعدگی)، دارند بیشتر محتمل است که اختلال خلقی داشته باشند تا اختلال قبل از  قاعدگی.

فلوشیپ آنکولوژی زنان، ادامه داد: علایم اصلی PMS باید به نوعی سبب کاهش عملکرد شده و با قاعدگی از بین برود. همانطور که گفته شد PMDD فرم شدیدتر این سندرم است که تشخیص این دو باید قبل از درمان داده شود و یکی از مهمترین معیارهای تشخیص، فاز فولیکولار بدون علایم است که با برقراری یک جدول برای ثبت تغییرات خلقی و علایم فیزیکی بطور روزانه طی یک، یا بهتر از آن دو سیکل بررسی می شود.

دکتر عرب اظهار کرد: برای تشخیص PMS یا PMDD لازم است علایم یک تا دو هفته قبل از قاعدگی باشد و حین یا درست بعد از پریود رفع شود و روی بدن و خلق یا رفتار اثر بگذارد.

ورزش، پای ثابت نسخه پیچی های اختلالات قبل از قاعدگی

متخصص زنان و زایمان توصیه هایی را برای بهبود علایم سندروم پیش از قاعدگی ارایه و ادامه داد: ورزش منظم موجب کاهش حس افسردگی و اضطراب می شود و از ورزش هایی همچون یوگا نیز برای حفظ آرامش نباید غافل شد. همچنین تاکید می شود از خوردن نمک زیاد و غذاهای سنگین و نفاخ خودداری کنند.

وی عنوان کرد: در موارد درد یا سردرد باید از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NASID) مثل ژلوفن، مفنامیک اسید یا موارد مشابه استفاده شود.

دکتر عرب در خصوص درمان های دارویی سندروم پیش از قاعدگی، گفت: مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRI) شامل فلوکسیتین و سرترالین سبب درمان اضطراب و افسردگی می شوند. می توان به صورت متوالی یا فقط در دوره دوم سیکل ماهانه (از روز چهاردهم سیکل) تجویز کرد. حتی می توان با شروع علایم، به عنوان مثال هفته قبل از قاعدگی تجویز کرد. همچنین اگر فرد درخواست جلوگیری از بارداری داشته باشد، قرص جلوگیری از بارداری در برخی زنان سبب بهبود علایم می شود.

انتهای پیام/

کد خبرنگار: ۷۷۰۲ ی.ق