«الگوی پژوهش در فرهنگ عامه» اثری از اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی استان یزد است که از سوی مسعود حاجی‌زاده میمندی نگاشته شده و در سال ۱۳۸۴ منتشر شده است.

این کتاب در راستای پرداختن به اهمیت توجه به فرهنگ سنتی در سال‌های پس از انقلاب اسلامی به‌عنوان یکی از راه‌های مواجهه با فرهنگ بیگانه و ایجاد معیارهایی استاندارد در روش تحقیق مطالعات فرهنگی و اجتماعی تدوین شده است. پیشتر کتاب‌های «نایین‌نامه؛ روایتی از دیار کهن» ، فرهنگ عامه مردم یزد، فرهنگ عامه همدان ازسوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شده است.

نویسنده در این کتاب با بیان اینکه پژوهشگران نمی‌توانند تنها با ذهن خالی وارد میدان تحقیق شوند، صرف تجربه و حضور در میدان تحقیق را برای انجام پژوهش کافی نمی‌داند. از همین‌رو وجود آموزش‌های تئوریک و روش تحقیق و صلاحیت‌های نظری را برای انجام پژوهش‌های فرهنگ عامه لازم می‌شمارد.

این کتاب که با هدف ارائه الگوی کامل‌تر برای پژوهش‌های فرهنگ عامه تدوین شده است، تلاش می‌کند باتوجه به گستردگی و جامعیت فرهنگ عامه، همه ارکان و اجزای اجتماع یا جامعه سنتی را فهرست و مشخص نماید تا راهنمایی برای انجام یک کار پژوهشی در این زمینه باشد. در بخش اول این کتاب، ابتدا مطالبی درباره مبانی نظری متدولوژی پژوهش آمده و در بخش دوم که الگوی عملی برای انجام کار و یک تیپ راهنمای پژوهش است، براساس تقسیم فرهنگ عامه به دو بخش مادی و معنوی، سعی شده جلوه‌های مختلف جامعه سنتی در ۲۶ فصل ارائه شود.