ماهیت بین‌رشته‌ای کرونا را درک نکرده‌ایم
نشست پنجم کرونا و امر اجتماعی با عنوان «آیا سیاستگذاران از کرونا خواهند آموخت؟» دوشنبه ۵ آبان ۹۹ با حضور دکتر علی‌اصغر سعیدی (عضو هیات‌علمی دانشگاه تهران) و دکتر محمد فاضلی (عضو هیات‌علمی دانشگاه شهید بهشتی) به دبیری دکتر مصطفی اسدزاده (عضو گروه فرهنگ و جامعه پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات) به صورت آنلاین برگزار شد.
در بخش اول این برنامه علی‌اصغر سعیدی در ۳ محور موضوعی «کرونا و سیاستگذاری بهداشت و درمان»، «کرونا و روشنفکران» و «کرونا و پذیرش تمایز بین تخصص و بوروکراسی» به ایراد سخن پرداخت و تصریح کرد: سابقاً بیماری امری بالینی محسوب می‌شد اما تقریباً از ۵۰ سال پیش، متوجه شدند که بیماری یک برساخته اجتماعی است و به مسائل اقتصادی و اجتماعی هم مربوط می‌شود. این مساله سرمنشا تحولات زیادی بود ازجمله اینکه مباحث جامعه‌شناسی پزشکی، جامعه‌شناسی بدن و ... وارد حوزه پزشکی شدند و حوزه پزشکی پذیرای آن شد. اما به نظر من کرونا این مساله را به عقب برمی‌گرداند و مدل زیست پزشکی را تقویت می‌کند که این موضوع ازچند جهت خطرناک است، ازجمله اینکه باعث می‌شود به مساله نابرابری‌ها، فقر، جنسیت و ... در پزشکی توجه نشود. مساله بعدی، موضوع روشنفکری در جامعه است. ایران گفتمان رفاهی ندارد یعنی بیشتر گفتمان توسعه سیاسی دارد. جامعه ما روزبه‌روز، مسائل اجتماعی را پزشکی می‌کند درحالی‌که مسائل اجتماعی به هیچ وجه پزشکی نیستند. یکی از دلایلی که به نظر من مردم کرونا را جدی نمی‌گیرند، این است که ما اصلاً روشنفکری نداریم که بخواهد راجع‌به آن حرفی بزنند و مقاله‌ای بنویسند. این مساله، فقدان گفتمان رفاهی نزد روشنفکران است که اصلاً به این موضوع توجه نمی‌کنند.