اتمام فعالیتهای طرح پژوهشی مشترک دانشگاهی "طراحی و پیادهسازی سیستم یاتاقان مغناطیسی غیرفعال...
دکتر رضائی، معاون پژوهش و فناوری پژوهشگاه فضایی ایران با اعلام خبر فوق، اظهار نمود: در راستای توسعه تعامل و همکاریهای پژوهشی و علمی پژوهشگاه فضایی ایران با مراکز دانشگاهی و استفاده از پتانسیل حوزه فضایی کشور، قراردادهایی با ۱۳ دانشگاه مطرح کشور در قالب طرح پژوهشی مستقل، رساله دکترا و پایاننامه کارشناسی ارشد منعقد شد.
وی افزود: یکی از قراردادهای منعقد شده پژوهشگاه با دانشگاه تبریز بوده که پیرو آن تاکنون ۲۴ عنوان طرح پژوهشی مشترک با اعتبار چهار میلیارد و هفتصد و سی میلیون ریال به تصویب رسیده و در حال انجام است.
معاون پژوهش و فناوری پژوهشگاه فضایی ایران تشریح نمود: طرح پژوهشی " طراحی و پیادهسازی سیستم یاتاقان مغناطیسی غیرفعال برای چرخ عکسالعملی"، شانزدهمین طرح پژوهشی مشترک پژوهشگاه فضایی ایران با دانشگاه تبریز بود که در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد و با اعتبار ۱۴۰ میلیون ریال، با همکاری پژوهشکده رانشگرهای فضایی در راستای رفع گلوگاههای فناورانه پروژههای جاری این پژوهشکده و به منظور کسب دانش و فناوری تعلیق مغناطیسی آهنربای دائم به اجرا در آمد.
وی درخصوص زمان و مدت اجرای این پروژه گفت: این طرح در پاییز سال ۱۳۹۶ شروع شده و مدت اجرای آن ۱۸ ماه بوده است که اینک، پس از انجام فعالیتهای مربوطه، دستاوردهای ذیل را به ارمغان آورده است:
- بهرهگیری از یاتاقان مغناطیسی فعال محوری شفت
- استفاده از مکانیزم یاتاقان مکانیکی کف گرد برای کنترل شف در جهت محوری
در مکانیزمهای ماهوارهای و فضایی با توجه به موضوع عدم دسترسی مستقیم و کارکرد در شرایط خاص، باید از قطعات و سازوکارهایی استفاده کرد که عمر کاری زیادی داشته باشند و عملیات سرویس و نگهداری کمی را طلب کنند و نیز میزان گشتاور تولیدی، اندازه ممنتوم زاویهای، سرعت زاویهای مطلوب را تامین کرده و توان مصرفی را کاهش دهند.
در مکانیزمهای فضایی و ماهوارهای با محدودیت انرژی و مکان باید از سازوکاری استفاده شود که در شرایط فوق بهترین کارایی را داشته باشد. یکی از بهترین گزینهها برای بهینه کردن عملکرد چرخ عکسالعملی، استفاده از یاتاقان مغناطیسی است.