فیلمها بستر یک زندگی طبیعی را بازنمایی نمیکنند
نوید پورمحمدرضا مدرس و منتقد سینما گفت: سینمای اجتماعی ایران، صرفاً در موضوعی که اتخاذ میکند پا در واقعیت دارد؛ قمار، خیانت، فساد اقتصادی، سقط جنین و ... در موضوع رئالیستی هستند ولی وقتی واردفیلم میشویم، ماجرا عوض میشود و فیلم به سمت الگوهای ملودرام و اکشن حرکت میکند.لذا فیلمها دستکاری شده هستند و بستر زندگی در آنها، خیلی بستر زندگی طبیعی نیست. بنابراین نباید فکر کنیم که فیلمهایی که موضوع آنها طبقه متوسط است، سبک زندگی و مصرف آنها را نیز بازنمایی میکند.
پنجمین جلسه از سلسله نشستهای «مواجهه سینمای ایران با مسائل و بحرانهای زیستمحیطی و اقتصادی کشور» با محوریت نقد و تحلیل سینما معطوف به رونق تولید با عنوان «بازنمایی مصرف در سینمای ایران»، سهشنبه ۳۱ تیر ۹۹ با حضور دکتر عبدالله بیچرانلو (عضو هیئت علمی گروه ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران)، نوید پورمحمدرضا (مدرس و منتقد سینما) و دکتر سید مجید امامی (عضو هیئتعلمی دانشگاه امام صادق ﴿ع﴾) و با دبیری امیررضا تجویدی، به صورت آنلاین برگزار شد.
در بخش اول این برنامه نوید پورمحمدرضا در رابطه با نقش سینما در بازنمایی مصرف جامعه، به ماهیت سینما بهعنوان یک مدیوم شمایلنگارانه اشاره کرد و گفت: سینما مبتنی بر تصویر است. همین ماهیت باعث میشود که به هرحال سینما تغییرات اجتماعی را رصد کند. وقتی فیلمی متعلق به سال ۱۳۷۸ را با فیلم ده سال بعد از آن نگاه میکنیم، از خلال مقایسه آن دو متوجه تفاوتهایی در نوع تعاملات، نوع پوشاک، فضای شهری و ... میشویم. بنابراین میتوانیم انواع و اشکال مختلفی از مصرف را در فیلمها ببینیم و این بیش از هرچیز به ماهیت شمایلنگارانه سینما برمیگردد. لذا گفتههایی از قبیل اینکه سینمای ایران نسبت به سبک زندگی بیاعتناست و یا شیوه مصرف را بازتاب نمیدهد، اساساً درست نیست.