محمدرضا یوسفی، کارشناس سلامت روان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی قزوین اذعان کرد: بر اساس تعریف ارائه شده در گزارش جهانی خشونت و سلامت (۲۰۰۲)، کودک آزاری، از استفاده عمدی از قدرت، زور، تهدید و یا نیروی جسمانی علیه کودک توسط یک فرد و یا یک گروه است که به سلامتی، حیات، رشد و عزت نفس کودک، لطمه زده یا احتمال ایجاد صدمات بعدی را افزایش دهد. وی اظهار کرد که خشونت علیه کودکان انواع مختلفی دارد که تحت تاثیر عوامل گوناگونی از جمله خصوصیات و ویژگی های قربانی و مهاجم، محیط فرهنگی، اجتماعی و مادی است که افراد در آن زندگی می کنند.

یوسفی، کودک آزاری را جسمی، جنسی، هیجانی یا عاطفی و مسامحه(غفلت) دانست و گفت: اثرات طولانی مدت بر روی کودک، می تواند به شکل های مشکل در برقراری ارتباط ، اختلال در احترام به نفس، مشکل در عواطف، اختلال در تغذیه، مرور خاطرات گذشته (فلاش بک) و کابوس های شبانه، کاهش پیشرفت در امور زندگی و خود آزاری است.

یوسفی تاکید کرد که علایم دیگری نیز در افراد در بزرگسالی پدیدار می شود که شامل: فرد در بزرگسالی احساس امنیت در کنار اعضای خانواده را ندارد، خشم پنهان نسبت به والدین، عدم اعتماد به نفس در برخورد با جنس مخالف، احساس گناه و مشکل جدی در برقراری ارتباط با جنس مخالف است.

این کارشناس ضمن تاکید بر آگاهی والدین در مراقبت از فرزندان شان بیان کرد: لازم است تا کارشناسان سلامت روان و مراقبان سلامت در مراکز خدمات جامع سلامت نیز به شدت به این موارد توجه کنند. یوسفی از شهروندان تقاضا کرد در صورت حدس یا مشاهده موارد کودک آزاری حتما مورد مربوطه را به اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ اطلاع دهند.