به گزارش روابط عمومی «سمت»، برنامه ریزی درسی به منزله یک حوزه تخصصی با تکیه بر مبانی فلسفی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، روان شناختی، علمی و دینی تدوین می شود. برنامه ریزان برای تحقق اهدافشان از رویکردهای مختلف از جمله رویکرد تلفیقی بهره می گیرند.

در فرایند برنامه ریزی درسی، کار با مطالعه و پژوهش (بررسی محیط که نوعی ارزشیابی تشخیصی است) آغاز و به ارزشیابی توام با تحقیق ختم می شود. ارزشیابی بر جمع آوری و تحلیل اطلاعات محیط بیرونی و درونی به منظور تعیین کمیت و کیفیت برنامه درسی تاکید دارد و از الگوهای معینی پیروی می کند.

برای اجرای درست نظام ارزشیابی بهتر است خطاهای متداول شناسایی و برای کاهش آن ها اقدام شود. در این زمینه می توان اقدامات متفاوتی انجام داد؛ از جمله: ارزشیابی به صورت تیمی و مستمر، جمع آوری اطلاعات از منابع مختلف و مشخص کردن ملاک های ارزیابی.

کتاب « مبانی و اصول برنامه‌‌ریزی » با مشارکت شورای تخصصی تحول و ارتقاء علوم انسانی در ۲۴۰ صفحه برای دانشجویان رشته علوم تربیتی در مقطع کارشناسی به عنوان منبع اصلی درس «مبانی و اصول برنامه‌ریزی درسی» به ارزش ۲ واحد تدوین شده است. امید است علاوه بر جامعه دانشگاهی، سایر علاقه‌مندان نیز از آن بهره‌مند شوند.