اوایل اسفندماه بود که خبر شیوع بیماری ناشناخته و نوپدیدی به گوشمان رسید و پس از آن  حجم بالای مراجعان و بیماران بود که راهی مراکز درمانی و بیمارستانها شدند. بیماران بستری و بدحال روز به روز افزایش یافته و کادر درمان با فشار کاری مضاعفی روبرو شدند.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی ، در این مجال کادر درمان برای مقابله با این ویروس و مراقبت از بیماران کرونایی باید مجهز به تجهیزات و وسایل حفاظتی می شدند اما کمبود ناگهانی تجهیزات و اقلام محافظتی و بهداشتی عرصه کار را بر آنان تنگ کرد. دراین بحبوحه همچون سالهای جنگ و دفاع مقدس مردان و زنانی جهادی و ایثارگر پا میدان گذاشته و بدون چشمداشت سعی کردند در جبهه پشتیبانی از مدافعان سلامت حفاظت کنند و هر کدام به نحوی دراین مسیر سهمی داشته باشند تا از مدافعان سلامت از جان گذشته در نبرد با کرونا حفاظت کنند.

یکی از این حماسه آفرینان در این عرصه  دکتر علی اخباری متخصص علوم آزمایشگاهی بازنشسته بیمارستان اشرفی اصفهانی است که در حسینیه چال حصار جنوب تهران و منطقه ۱۴ به کمک گروهی جهادی از خادمیاران حرم رضوی در جبهه تولید  لباس و گان و ماسک و مواد ضدعفونی کننده از روزهای آغاز شیوع کرونا تلاش کرده است.

برای اطلاع از چندو چون ماجرا راهی این محله شدیم. پس از یک ساعت طی طریق به حسینه ای قدیمی، کوچک اما پرهیاهو رسیدیم که مقر عملیاتی این گروه جهادی و تلاشگر بود.

وارد که می شدی همه جا حرکت و تکاپو را مشاهده می کردی در گوشه ای چند جوان جعبه هایی را جابجا می کردند و گروهی از خانمها گوشه ای دیگر نشسته و دورشان پر از بسته های صورتی و آبی حاوی پارچه های لباس یکبار مصرف بود و مشغول تاا کردن و بسته بندی بودند. گروه دیگری نیز مدام بسته ها را جلوی حسینیه تحویل رانندگان آمبولانس یا موتورسورها می دادند. چند نفری هم در گوشه ای دیگر بر روی میز برش به خیاطی و برش پارچه مشغول بودند. خلاصه در هر گوشه ای از این مکان معنوی تلا ش و حرکت و تکاپو موج می زد. همه در تلاشی زیبا و جهادی سعی می کردند گامی هر چند کوچک برای دفاع از کادر درمان بردارند.

در وسط تکیه انبوهی از جعبه های حاوی مواد ضدعفونی کننده روی هم انباشته شده بود و کوهی از بسته های آبی و صورتی گان  و لباس یک بار مصرف نیز در طرف دیگر دیده می شد.

جلوی درب تکیه آمبولانس، تاکسی، وسیله شخصی و موتور مشغول  تحویل و بارگیری محصولات و تجهیزات بودند.

صحنه های جالبی در طی حضور ما در آین محل اتفاق افتاد که خالی از لطف نبود .  پیرزنی که با چادر نمازش برای گرفتن ماسک آمده بود و  دعای خیر خود را بدرقه راه آنان کرد. یا فقیری که رد می شد و بسته ضدعفونی کننده به وی اهدا شد.

این تکیه درواقع یک مرکز عملیاتی و انبار بود. در این جا  پارچه ها برش داده می شود و بعد هر ۱۰ لباس برش خورده  توسط  خانم های جهادی تقسیم و بسته بندی می شود تا برای ارسال به منازل و دوختن آماده شود.  سپس پیک های موتوری  بسته ها را به منازل داوطلب تحویل می دهند و پس از آماده شدن دوباره  به تکیه برگردانده می شود. لباس های دوخته شده برای ضدعفونی با گاز ازن به مرکز دیگری ارسال می شود و پس از ضدعفونی مجدد به اینجا برمی گردد و در انتها لباس های آماده و ضدعفونی شده طبق اعلام نیاز بیمارستانها تحویل آمبولانسها می شود.

اهدای ۴ میلیارد تومان اقلام حفاظتی و بهداشتی به ۳۵ بیمارستان در طی دو ماه گذشته

پس از دوری در حسینیه زدن  نگاهم به  دکتر اخباری افتاد که تلفنی یا حضوری  مشغول ساماندهی اوضاع این مرکز عملیاتی بود. پای صحبت او نشستیم تا برایمان درخصوص اقدامات این گروه و مجموعه توضیح دهد و  او گفت : پس از شیوع کرونا و کمبود  وسایل حفاظتی و بهداشتی برای پرسنل درمانی پس از جستجوی بسیار از طریق یکی از آشنایان ۱۰۰۰ دست لباس و یک توپ پارچه یک بار مصرف خریداری کردم و با کمک دوستان و خیرین تصمیم گرفتیم که برای کمک به کادر درمانی در این راه گام برداریم.

در گروههای مختلف دوستانم فراخوان دادم و موضوع را اعلام کردم که سیل کمک های نقدی و غیر نقدی برای ما روانه شد  و خادمیاران رضوی منطقه ۱۴ نیز آمادگی خود را برای دوخت لباس اعلام کردند.

از طرف دیگر با هماهنگی دانشگاه لیستی از  بیمارستانهای دولتی تحت پوشش را گرفتیم تا با آنها تماس گرفته و از نیازهایشان مطلع شویم. بیمارستان شهدای گمنام که دراوج شیوع کرونا با  مشکلات و حجم مراجعان مواجه بود و کمک ما رامشتاقانه پذیرفت. علاوه بر کمک نقدی با هماهنگی مسئولان بیمارستان ، میان وعده ، ماسک N۹۵ و تجهیزات حفاظت فردی به آنان اهدا کردیم.

اما دراین دوران بیمارستانها به دلیل نوع بیماری و ضدعفونی کردن ملحفه و پتو با کمبود این اقلام مواجه شده بودند بنابراین با خرید و اهدای پتو سعی کردیم نیاز آنان را برطرف کنیم. در این مدت  صحنه های جالبی برایمان پیش آمد وقتی فروشندگان یا صاحبان کارخانجات می فهمیدند که پارچه را برای چه مصرفی می خواهیم تخفیف های بسیاری برای ما قایل می شدند و یا حتی مبلغی دریافت نمی کردند تا در این کار خیر سهیم باشند.

در نهایت حجم زیادی پارچه، بالای ۲۰ هزار متر و تعداد زیادی پتو تهیه شد و شروع به دوخت لباس و ملحفه کردیم.

پارچه ها برش می خورد و تعداد بسیاری از همشهریان برای دوخت آنها در منزل داوطلب بودند و در محدوده وسیعی از عبدل آباد و جنوب تهران تا سعادت آباد و اختیاریه و تجریش بیش از ۵۰۰ خانواده در منازل خود با ما در این خصوص همکاری کردند. پارچه های برش خورده توسط پیک های موتوری به این خانواده ها تحویل می شد و لباس دوخته شده برگردانده می شد تا ضدعفونی و بسته بندی و آماده اهدا به بیمارستان شود.

همزمان شروع به آماده سازی گان، پیراهن و شلوار یکبار مصرف، لباس حفاظتی یکسره، انواع و اقسام مدل های مورد نیاز بیمارستانها کردیم .

به گفته دکتر اخباری این گروه در دو ماه گذشته با کمک های خیرین حدود ۴ میلیارد تومان اقلام مختلف حفاظتی و بهداشتی از قبیل گان ، ماسک، لباس یکبار مصرف، لباس محافظتی یکسره، میان وعده، مواد ضدعفونی کننده به ۳۵  بیمارستان دولتی در محدوده میدان تجریش تا شرق تهران و ورامین اهدا کرده است و همچنین  به بیمارستانهای همدان ، کرمان و تویسرکان نیز کمک کرده است.

وی همچنین از کمک و مشارکت خیرین و اقشار مختلف جامعه و کارخانجات و شرکت های مختلف در این اقدام خیرخواهانه قدردانی کرد که  با اهدا یا تخفیف در فروش پارچه،  اهدای ۴ میلیارد تومان پک ضدعفونی کننده به کارکنان بیمارستانن، اهدای کارت هدیه به کارکنان خدماتی بیمارستان ها در این کار خیر مشارکت کردند.

دکتر اخباری همبستگی موجود در جامعه دراین بحران را وصف نشدنی و در دنیا بی نظیر عنوان کردو آن را جزو فرهنگ شیعه ایرانی دانست ودر حالی که اشک در چشمانش حلقه زده بود خود را خاک پای تمام افرادی خواند که در این اقدام مشارکت کردند .

وی در خاتمه سخنان خود خاطراتی از این دوران را برایمان روایت  کرد  که وصف نشدنی است؛ از اهدای سه میلیارد تومنی پک های بهداشتی برای کارکنان بیمارستان توسط یک کارخانه گرفته تا ازدحام و التماس مردم جلوی در حسینیه برای سهیم شدن در دوخت لباس، یا باربری که کرایه ۱۰ هزار تومنی حمل پارچه ها را نمی گیرد و  پیرزنی که همه دارایی ۵۰۰ هزارتومنی خود را در این راه اهدا می کند.

به عشق امام رضا(ع) خدمت می کنم

سید محمد حسین میرعبدالحق خادمیار جوان قرارگاه رضوی منطقه ۱۴ که مرتب در تکاپو بود و بعنوان رابط بیمارستان و قرارگاه ، بسته ها و اقلام مورد نیاز بیمارستانها را ساماندهی می کرد و تحویل رانندگان آمبولانسها می داد.

وقتی از انگیزه وی جویا شدیم گفت : از همان روزهای اول شیوع کرونا کار در این مجموعه را به عشق امام رضا شروع کردم تا گامی در راه کمک  به هموطنانم در کادر درمان بردارم.

سعی ما یاری جامعه درمانی کشور است

حاج رضا سمعی کارمند بازنشسته سازمان امور مالیاتی که در جرگه خادمیاران رضوی منطقه ۱۴ است نیز در گوشه ای از این مکان مقدس روی میز برش ساده ای که برایش آماده کرده بودند مشغول برش لباس یک بار مصرف و گان بود. او که ۵۱ بهار از عمرش سپری شده  و خیاطی را از پدر به ارث برده می گوید در این ایام که حرم تعطیل است در این عرصه وارد خدمت  شدیم و این گونه سعی کردیم به جامعه درمانی و سلامت کشور یاری کنیم.

این خیاط زبردست روزانه ۲ طاقه پارچه را برش می زند که تقریبا حدود ۳۰۰ دست لباس از آنها تهیه می شودو  امیدوار است که این لباس ها بتواند مدافعان سلامت را  در مقابل ویروس محافظت کنید.

انتهای پیام/

کدخبرنگار: ۷۷۰۰ س.ع