مسئله‌ی فرسودگی و نوسازی بافت‌های فرسوده در دهه‌ی گذشته، کمابیش در تمام شهرهای کشور مطرح‌شده است. چرخه‌ی بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری، از شناسایی درست محدوده و تفکیک آن‌ها به محله‌های فرسوده آغاز می‌شود. شناسایی و رتبه‌بندی بلوک‌های فرسوده شهری، به‌عنوان گام اول نوسازی، یک ابزار مهم برای مدیریت شهری جهت برنامه‌ریزی منابع و سرمایه‌گذاری در نوسازی شهری است. بافت‌های فرسوده یکی از انواع چهارگانه بافت‌های آسیب‌پذیر شهری هستند که به دلیل فرسودگی کالبدی، عدم برخورداری مناسب از دسترسی سواره، تاسیسات خدماتی و زیرساخت‌های شهری آسیب‌پذیر بوده و از ارزش مکانی، محیطی و اقتصادی نازلی برخوردارند. هدف از این پژوهش، مطالعه نمونه‌ای محدوده‌ی جولان شهر همدان می‌باشد که با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی، شاخص‌های شناسایی میزان فرسودگی در آن، استخراج و نقشه‌های خروجی برای تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌های بعدی مورداستفاده قرار گرفت در این تحقیق محلات موردمطالعه ازنظر شاخص‌های فرسودگی کالبدی (مصالح عمده، قدمت ابنیه، کیفیت ابنیه، نفوذپذیری و ریزدانگی قطعات مسکونی) مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از این است که حدود ۲۷% از محدوده دارای فرسودگی کم، ۵۰% فرسودگی متوسط، ۱۴% فرسودگی زیاد و ۴.۸% فرسودگی بسیار کم دارد. درواقع بیشترین میزان فرسودگی در قسمت شرقی و جنوبی محدوده مشاهده می‌شود.

واژگان کلیدی: بافت فرسوده، سیستم اطلاعات مکانی،GIS، منطقه جولان همدان.

---

ارائه دهنده: خانم مهندس سحر عبدالملکی، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی نقشه برداری گرایش GIS
استاد راهنما: آقای دکتر مرتضی حیدری مظفر، استادیار رشته مهندسی نقشه برداری گرایش سنجش از دور
استاد مشاور: سرکار خانم مهندس کهربا جیرانی، مربی رشته مهندسی عمران گرایش محیط زیست
استاد ممتحن: آقای دکتر حسین تراب زاده خراسانی، استادیار رشته مهندسی نقشه برداری گرایش سنجش از دور
استاد ممتحن: آقای دکتر مهدی ریاحی خرم، استادیار رشته مهندسی محیط زیست