در یک تحقیق بهینه سازی استخراج عصاره پوماس سیب با فرآیندهای غیر حرارتی نوین و تاثیر ریزپوشانی بر خواص عملکردی آن مورد بررسی قرار گرفت. یکی از منابع با ارزش برای تولید افزودنی های طبیعی، ترکیبات موثر عصاره های پسماندهای کشاورزی هستند. پوماس سیب، محصول اصلی تولیدی صنایع آبمیوه گیری است که ۲۵درصد حجم میوه اصلی را تشکیل ­می دهد . پوماس غنی از ترکیبات فنلی و زیست فعال مختلف همانند اسیدهای فنلی، فلاوونول ها، کوئرستین گلیکوزید، دی هیدروچالکوها و آنتوسیانین ها بوده که دارای اثرات ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی می باشند. اما متاسفانه، سالانه میلیون‌ها تن پوماس میوه‌هایی مانند سیب، پرتقال و انار به صورت ضایعات کارخانه‌های آبمیوه‌گیری درکشورمان دور ریخته می‌شود و یا به مصرف خوراک دام می رسد، که این امر از سویی باعث هدر رفت سرمایه‌های ملی و از سویی دیگر باعث ایجاد مشکلات زیست محیطی نیز می‌گردد. در حالی که در دنیای امروز به استفاده بهینه ازضایعات گیاهی و استخراج ترکیبات زیست­فعال مانند آنتی‌اکسیدان‌ها وضد‌میکروب‌ها از این مواد توجه ویژه‌ای می‌شود. پژوهش فن آور حاضر، راهکاری برای استفاده بهینه از پوماس سیب و استخراج و پایدارسازی ترکیبات زیست فعال را ارائه می دهد. در پژوهش صورت گرفته، از پوماس سیب برای تولید ترکیبات زیست فعال استفاده شد. استخراج عصاره با استفاده از فرآیند فراصوت و با آب مادون بحرانی انجام شد. عصاره استخراج شده به میزان متنابهی دارای ترکیبات پلی فنلی بود و فعالیت آنتی اکسیدانی و ضد کپکی مناسبی داشت. فرآیند ریزپوشانی باعث حفاظت و پایداری بیشتر این ترکیبات درشرایط رطوبتی و دمایی مختلف گردید. هم چنین، نهایتاً استفاده از عصاره پوماس سیب به صورت آزاد و ریزپوشانی شده باعث کنترل رشد کپک و مخمر با حفظ خصوصیات حسی در محصول غذایی کیک روغنی، معادل اثر نگهدارنده شیمیایی سوربات پتاسیم گردید. بنابراین استفاده از این منبع ضایعاتی برای تولید ترکیبات زیست فعال، علاوه بر ایجاد ارزش افزوده، باعث ارتقای سطح سلامت جامعه نیز خواهد شد.