پیامبر اکرم(ص) در روایتی که جابر بن عبدالله انصاری راوی آن است به بیان نام‌های یکایک معصومان(ع) و جانشینان پس از خود پرداخت که نخستین آنها امام علی(ع) و آخرین‌شان امام مهدی(عج) است.

با شهادت امام حسن عسکری(ع)، دروه امامت حضرت مهدی(عج) در پس غیبت صغری آغاز گشت و رابطه شیعیان با آن حضرت به واسطه چهار وکیل و نائب خاص ایشان به انجام می‌رسید که آنان یکی در پی دیگری آمدند و رفتند.

با رحلت علی بن محمد سَمُری؛ آخرین نائب خاص در سال ۳۲۹ق، دوره غیبت کبری آغازیدن گرفت و از آن زمان تا کنون جهان در انتظار ظهور آن امام هُمام است تا با ظهورش زمین را سراسر از عدل و نور خویش پر سازد.

در روایات و منابع اسلامی از شیعه و سنی برای قیام و ظهور آن حضرت نشانه‌هایی بیان شده است. بخشی از این روایات با کاربست تعابیری نظیر: «حتم و محتوم» بیانگر حتمی‌بودن رخداد این نشانه‌ها است.

حجت الاسلام دکتر سید ضیاء‌الدین علیانسب دانشیار گروه معارف اسلامی دانشگاه حضرت معصومه(س) در این تحقیق کوشیده است تا با تتبع در منابع حدیثی فریقین، روایات ناظر به علائم حتمی قیام و ظهور حضرت را بررسی نماید و از راهنمایی و مشاوره استادان ارجمند حجج اسلام: دکتر محمدعلی مهدوی راد و دکتر سید رضا مودب در به ثمر رسیدن این تحقیق سود برد.

این اثر در سه فصل سامان یافته است؛

فصل نخست به کلیات و مفاهیم اختصاص دارد؛

فصل دوم به واکاوی تعداد علائم حتمی و روایات آن پرداخته است؛

فصل سوم نقاط اشتراک و افتراق محتوای روایات فریقین در نشانه‌های حتمی قیام را مورد بررسی علمی قرار داده است.

این اثر در ۳۴۴ ص وزیری در گروه معارف قرآن و حدیث دانشگاه معارف اسلامی تدوین و از سوی دفتر نشر معارف به زیور طبع آراسته شده است.

این گروه از طریق شماره ۰۲۵۳۲۱۱۰۵۶۵ و رایانامه tafsir@maaref.ac.ir  منتظر دریافت دیدگاه‌ها و نظرات ارزشمند خوانندگان ارجمند به ویژه استادان و صاحبنظران عرصه معارف مهدوی و حدیثی است تا با اعمال آن در چاپ‌های بعد، شاهد ارتقاء هر چه بیشتر این اثر باشیم.

جهت ملاحظه صفحه‌های آغازین و فهرست مطالب کتاب اینجا کلیک نمایید