عروسک های بومی ؛عامل انتقال فرهنگ
.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، نشست چهارم از سلسله نشست های تخصصی همایش ملی هنر های سنتی و صنایع دستی در بوم گردی با عنوان «بررسی ساخت عروسک های بومی و جایگاه آن در هنر های سنتی » به همت گروه هنر های سنتی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برگزار شد .لیلا کفاش زاده مسئول دفتر کودک ونوجوان ، مرکز معرفی فرهنگی پژوهشگاه ،عروسک های بومی را عامل انتقال فرهنگ دانست و تصریح کرد : ساخت عروسکهای دست ساز پارچه ای که به آنها عروسک های مردم ساخت نیز گفته می شود، در واقع هنری است که از مادران به فرزندان دختر شان ، نسل به نسل انتقال یافته است .
او تصریح کرد :مادران برای بازی و سرگرم کردن دختر بچه های خود این عروسک ها را با لوازم و وسایل دور و بر شان یعنی پارچه، نخ و سوزن، پنبه یا چوب درست می کردند و زمانیکه کودکان توان درست کردن این عروسک ها را پیدا می کردند، این کار برایشان تبدیل به سرگرمی لذت بخشی می شد.
به گفته این پژوهشگر ، از آنجایی که این عروسک ها ساخته دست انسان و نه ماشین هستند ، هر کدام چهره و بدن منحصر به فرد خودشان را دارندکه گویای شادی، غم، پیری یا جوانی سازنده و بازی کننده است از همین روی می توان عروسک های بومی را نمونه ای از یک اجتماع و یا گروه قومی دانست که به صورت شفاهی از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند.
کفاش زاده با بیان اینکه از سویی بازی با عروسک بومی به علت استفاده از مواد و مصالح بوم زیست، ارتباط بین انسان و طبیعت را تقویت می کند افزود : شناخت، احیا و پژوهش بر روی عروسک های بومی می تواند به شناخت سرزمین منجر شده و ضمن تبدیل شدن به کالای فرهنگی و صدور اندیشه زیست ایران در سپهر جهان به عنوان سوغاتی فرهنگی، موجب افتخار ملی و خود باوری گردد.
در ادامه این نشست «فرآیند باز آفرینی عروسک های بومی ، ضرورت و اهمیت بر وضعیت موجود» توسط افسانه احسانی فعال حوزه گردشگری و محیط زیست بررسی و در مورد گام ها و چگونگی فرآیند احیا و بازآفرینی عروسک های بومی سخن گفته شد .
او با طرح این پرسش که کارآفرینی اجتماعی با تکیه بر هنرهای بومی چیست ؟ تصریح کرد : آغاز مسیر این پروژه ها که با هدف حفاظت از منابع طبیعی و فرهنگی اجرا می شوند با حمایت ارگان های بین المللی آغاز شد.
وی گفت:فرآیند احیای عروسکهای بومی با تکیه بر توان نیروهای داوطلب و همراهی بانوان روستایی و حمایت مردمی که با ارتقا آگاهی و شناخت از ارزش های فرهنگی آنها را حمایت و خریداری می کنند پیش می رود.
او خاطرنشان کرد:عروسک های بومی باعث تقویت خودباوری سازنده ها، ارتباط بین نسلها، اشتغال زایی، یادآوری سایر جنبه های بومی و میراث ناملموس و دانش بومی، تعامل میان گردشگران و جامعه میزبان و ... می شود.
احسانی در ادامه از پژوهشگران گروه پژوهشی هنرهای سنتی و سایر پژوهشکده های پژوهشگاه به ویژه مردم شناسی تقاضا کرد در این مسیر یاری گر این مجموعه باشند .
در ادامه این نشست موضوع «تبیین جامعه شناختی جایگاه هنر های بومی (عروسک سازی ) در هنر » توسط زینب شفیعی پژوهشگر جامعه شناسی و هنر ، بررسی و تشریح شد .