.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری،عبدالغفور لیوال در نشست تخصصی میراث مشترک ایران و افغانستان که همزمان با رونمایی از کتاب «سر در ورودی غوری مسجد جمعه هرات، افغانستان» با حضور مدیران، مسئولان و پژوهشگران  میراث فرهنگی و گردشگری دو کشور در این پژوهشگاه برگزار شد گفت: آثار و میراث مشترک یعنی میراث مشترک بشریت یعنی به این معنی که آن چیزی که در کشور افغانستان و یا هر کشور دیگری وجو دارد از آنِ بشریت است و وقتی درباره میراث مشترک آریانای بزرگ صحبت می‌کنیم، به این معنی است که ما میراث مشترک زیادی با همسایگان خود داریم.
وی با اشاره به اینکه افغانستان نقطه پیوند تمدن های مختلف است افزود:هیچ تمدنی در شرق میانه، آسیا و چین شکل نگرفت بدون آنکه مطالعه‌ای درباره تمدنی که در خاک افغانستان وجود داشت، داشته باشد. درواقع می‌توان گفت افغانستان نقطه مرکزی در منطقه آسیای میانه است.
لیوال ادامه داد: محققان و کاوشگران توانسته اند تاکنون در افغانستان آثار ساخته شده دست انسان را از هزاران سال پیش تا دوره میترا و هخامنشیان به دست آورند و ختی شواهدی نیز از چگونگی ورود قبایل آریایی و کوچ آن ها به ایران در کشور ما یافت می شود.
وی با بیان اینکه پس از سال ۲۰۰۱ دوره جدید از مرمت و احیای آثار تاریخی به عنوان یک اولویت در کشور افغانستان در دستور کار دولت قرار گرفت تصریح کرد:موزه افغانستان به همراه وزارت اطلاعات و فرهنگ در صدد حفظ و احیای این آثار برآمد و بسیاری از آثاری که توسط متخصصان اروپایی می‌توانست مرمت شود، به سه دسته تقسیم شده و تاکنون ۹۷ درصد گروه اول که می‌دانستیم وضعیت آنها خوب است و می‌توانیم مرمت آنها را انجام دهیم، به پایان رسیده است.
لیوال افزود: اولویت قرار دادن احیای میراث فرهنگی افغانستان تا آنجا در این سال ها پیش رفته است که بهره برداری از معدن مس عینک توسط چین که منافع بسیار اقتصادی برای کشور داشت تا بعد از بررسی های کارشناسی برای یافت میراث فرهنگی متوقف شده است.
وی  با اشاره به اینکه این محوطه تاریخی هفت لایه قدمت تاریخی دارد اظهار داشت: هر لایه آن نشان‌دهنده یک دوره تاریخی از گذشته تاکنون است  و با کاوش هایی که در حال انجام در موطه باستانی هستیم آثار قابل استفاده به موزه ملی کابل منتقل شده اما بسیاری از آثار قابل انتقال نیست که باید در همان محل حفاظت شوند. ضمن آنکه باید بتوانیم از معدن آن نیز بهره‌برداری کنیم.
سفیر جمهوری اسلامی افغانستان در ایران از  کشف ۶۴ هزار سکه در ولایت پکتیا خبر داد و گفت:در ولایت پکتیا خزانه‌ای پیدا شده که ۱۲ هزار سکه از دوره قبل تا بعد از اسلام در آن قابل رویت است و بقیه سکه ها  قابل رویت نیستند. این سکه‌ها میراث مشترکی از تمدن سند، هند، یونان باختر و هخامنشی را نشان می‌دهند و درواقع میراث مشترک ما با کشورهای همسایه خصوصا ایران به حساب می‌آید که باید در حفظ آن تلاش کنیم.
وی اظهار داشت: ما در افغانستان از حضور باستان‌شناسان ایرانی استقبال می‌کنیم که در راستای حفاظت از میراث مشترک تلاش می کنند و جا دارد تا از پژوهشگران ایرانی حاضر نیز که در راستای معرفی میراث فرهنگی افغانستان تلاش می کنند قدردانی به عمل آورم
لیوال با یادآوری اینکه مسجد جامع هرات تا چند دهه قبل از جمله پنج مسجد بزرگ جهان شناخته می‌شد گفت: این مسجد توانسته است تا امروز ویژگی‌های دوره غوری را حفظ کرده و در دوره تیموری بازسازی شده است. هرچند در این مرمت‌ها بسیاری از آثار دوره غوری پوشانده شده اما سیر تحول آن باقی مانده است. شاید یادگارهایی از دوره ماقبل از غوری نیز در این بنا باقی مانده باشد چراکه یک اثر قدیمی است و بر روی یک آتشکده زرشتی و معبد دوره میترایی بنا شده که امیدوارم بتوانیم روزی احیای این میراث مشترک را با یکدیگر جشن بگیریم.