دیگر حوصله هیچ کس را ندارد؛‌ حتی خودش را.  حق هم دارد. شاید هر کسی هم جای آرزو بود همین شرایط را داشت. حتی دلداری و نازکشیدنهای مادر را هم دیگر برنمی تابد. با اینکه مدتهای مدید است با ویلچرنشینی کنار آمده اما هنوز نتوانسته با نقص های فضاسازی شهری که جایگاهی برای توان یابها در آن تعریف نشده کنار بیاید.

سوار شدن مترو و اتوبوس یک مشکل است و عبور و مرور در خیابان و پیاده رو هزار مشکل. همین دو روز پیش بود که هنگام ورود به پیاده رو از خیابان؛ چرخ ویلچر وارد جوی آب می شود و آرزو را بر زمین می زند. امروز هم یک موتورسوار بی ملاحظه که پیاده رو را با خیابان اشتباه گرفته بود ناغافل به ویلچر آرزو می زند و به جای عذرخواهی غرولندکنان از کنار او عبور می کند. القصه؛ هفته ای نیست که برای رفتن به دانشگاه سناریویی دلخراش برایش رخ ندهد. دیگر خسته است.

می خواهد عطای درس را به لقایش بسپارد. با پگاه همکلاسی صمیمی اش تماس می گیرد و او را در جریان تصمیمش قرار می دهد. پگاه که عزم آرزو را در تصمیمش جزم می بیند اطلاعات آگهی ای که چند روز پیش از واحد الکترونیکی دانشگاه آزاد اسلامی مشاهده کرده بود با آرزو به اشتراک می گذارد تا برق چشمان آرزو حکایت از باز شدن پنجره های امید به روی او باشد.

واحد الکترونیکی دانشگاه آزاد اسلامی این فرصت را برای آرزو و توان یاب های فرهیخته و همچنین تمام کسانی که فرصت حضور در کلاسهای فیزیکی و حضوری دانشگاه را ندارند مهیا کرده تا بدون مراجعه حضوری به دانشگاه در کلاسهای آنلاین و غیرحضوری حضور پیدا کنند. ثبت نام در یکی از ۳۹ رشته مقطع کارشناسی بدون کنکور و حضور در کلاسها به صورت آنلاین و در نهایت اعطای مدرک معتبر و رسمی وزارت علوم از جمله مزیت های واحد الکترونیکی دانشگاه آزاد اسلامی است