مسعود آسایش رئیس مرکز توسعه فناوری توربین‌های گازی، طی گفتگو با خبرنگار واحد روابط عمومی پژوهشگاه نیرو در خصوص عملیاتی شدن این طرح گفت: این طرح در دو فاز در حال انجام است:
فاز اول طرح تحت عنوان ارتقاء جزیی است و تقریبا در همه واحدهای متعلق به وزارت نیرو پیاده‌سازی شده است، در حال حاضر ۸ واحد نیروگاهی وزارت نیرو با این شرایط وجود دارد که با انجام این پروژه بین ۲/۵ تا ۳ مگاوات در هر واحد افزایش تولید دارند که این میزان در بلوک سیکل ترکیبی به حدود ۸ مگاوات خواهد بود .
فاز دوم این پروژه که تمرکز بیشتری بر سخت افزاردارد، طرح بازچینش پره های ثابت کمپرسور است. بهترین زمان اجرای این طرح در زمان تعمیرات اساسی واحد می‌باشد. با انجام این کار در شرایط مختلف سال بین ۳ تا ۷ مگاوات توان به ظرفیت موجود واحد اضافه می‌شود .
با توجه به اینکه توربین گازی مدل GEF ۹ در اکثر نقاط کشور پراکنده است انجام کامل این کار، توان قابل توجهی به ظرفیت شبکه برق کشور اضافه خواهد کرد و اصلی ترین مزیت انجام این پروژه علاوه بر توسعه دانش توسط متخصصان داخلی، زمان بسیار کوتاه انجام کار روی واحد است . به بیان دیگر با یک برنامه ریزی حساب شده ، حداکثر زمان لازم برای اعمال تغییرات روی واحد ۴۰ ساعت است که همزمان با خروج واحد در طی بهره برداری عادی، این کار انجام صورت می‌پذیرد و لذا عدم‌النفع ناشی از خروج واحد به حداقل می‌رسد.
وی همچنین اضافه نمود: اگر این ظرفیت را با احداث واحد جدید مقایسه کنید؛ تقریبا هزینه‌هایی که اینجا انجام می‌شود کمتر از ۸ درصد هزینه سرمایه گذاری برای احداث یک واحد نیروگاهی جدید است و این یکی از مزیت‌های کلیدی این کار محسوب می‌شود. به عبارت دیگر با حداقل هزینه منجربه افزایش ظرفیت تولید واحد می‌گردد. لذا با اجرای این طرح دو صرفه جویی حاصل می‌گردد: اول زمان لازم برای خروج واحد از مدار قابل صرف‌نظر کردن است و دوم هزینه این افزایش توان است که قابل مقایسه با احداث واحد جدید نیست.
مجری این طرح افزودند در کشور ۵۰ واحد از این توربین‌ها وجود دارند که قدیمی است و باید فناوری‌هایی را که این توربین‌ها را به روز می‌کند توسعه داده شود. لذا ما در پژوهشگاه نیرو فوریت را در توسعه این قسمت از واحدهای نیروگاهی قرار داده ایم. در این راستا مرکز توسعه فناوری توربین‌های گازی در پژوهشگاه نیرو به عنوان متولی این امر و جهت استفاده از تمام ظرفیت‌ها و امکانات داخلی توسعه فناوری به صورت بومی و یا انتقال فناوری تشکیل گردید.
دانش فنی عمده این مجموعه، به روز کردن طراحی اجزای توربین‌های گازی می‌باشد که خوشبختانه با زیرساخت‌هایی که طی ۲۰ سال گذشته در کشور ایجاد شده است این امکان به وجود آمد که با سرعت نسبتا قابل قبول و در عرض حدود ۲ سال این فناوری توسعه یابد و با توجه به اینکه تقریبا امکان هیج نوع همکاری با سازندگان توربین‌ها وجود نداشت؛ تمامی اقدامات انجام شده در راستای ارتقاء توربین‌های GEF۹ خلق دانش صد در صد بومی و با دانش و توان داخلی صورت پذیرفته است.
وی با اشاره به پیک تابستان های هر سال و کمبود تولید انباشته و روند رشد مصرف سالیانه برق افزود: طبق برنامه ریزی از سمت پژوهشگاه نیرو حدود ۳۰۰ مگاوات به صورت عملی با انجام این ارتقاءها در توربین‌های GEF۹ می توان به ظرفیت‌های موجود اضافه کرد. که این مهم به نحوه همکاری مالکین نیروگاه‌ها با مجریان طرح وابسته است.
پژوهشگاه آمادگی دارد تا با بهره مندی از ۱۰ تیم متخصص و خبره جهت ارتقاء همزمان این واحدها اقدام نماید و با همت جمعی در کشور، همه یا اکثر این واحدها را برای خدمت رسانی به مردم کشور در پیک برق تابستان از طریق اجرای ارتقاءها آماده نماید که مجموع ظرفیتی از ارتقاء جزئی به تنهایی بیش از ۱۰۰ مگاوات عملی می‌باشد.