اعضای هیئت علمی یکی از مولفه­ های کلیدی نظام آموزش عالی است که کیفیت عملکردی آن تاثیر بسزایی در تعالی این نظام دارد. وقتی این عامل مهم و کلیدی می­ تواند ماموریت، اهداف و وظایف محوله را به نحو مطلوب به انجام برساند که از جامعیت برخوردار باشد. مناسب ­ترین ساز و کار برای اطلاع از وضعیت موجود و اطلاع از هر گونه ناآراستگی، ساز و کار ارزیابی است. یکی از مهم­ترین ابعاد عملکرد اعضای هیئت علمی و یکی از مهم­ترین نگرانی­ ها و دغدغه­ های نظام آموزش دانشگاهی، عملکرد پژوهشی اعضای هیئت علمی می ­باشد که یکی از دو معیار اصلی برون­ داد دانشگاه است. امروزه ارزیابی و بهبود عملکرد پژوهشی در دانشگاه­ ها برای ارتقاء و پیشرفت سطح پژوهشی استادان و تولید علم از موضوعات بسیار مهم و کلیدی در حوزه آموزش عالی است و برای اطلاع از کم و کیف این بعد، سازوکار ارزیابی، راهبردی ­ترین ابزار محسوب می­ شود.

هدف ارزیابی اعضای هیئت علمی، تعیین میزان موفقیت اعضاء در تحقق اهداف و وظایف محوله در قالب فرایند نظام مند و قضاوت درخصوص توانایی و شایستگی اعضا، بر پایه اطلاعات دقیق و معتبر است. در نظام تعلیم و تربیت کشور نیز دانشگاه فرهنگیان به عنوان نهاد اصلی تامین نیروی انسانی و تربیت معلم نقش تعیین­ کننده­ ای در اجرای برنامه ­های آموزشی و درسی بر عهده دارد. بر این اساس ارزشیابی عملکرد اعضای هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان ضروری است. ضرورت این کار زمانی روشن­ تر می­ شود که در سند تحول بنیادین در آموزش و پرورش یکی از گزاره ­های ارزشی نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی اشاره به دو نقش معلم (مربی) به ­عنوان هدایت­ کننده و اسوه ­ای امین و بصیر در فرایند تعلیم و تربیت و موثرترین عنصر در تحقق ماموریت­ های نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی (سند تحول در آموزش و پرورش: ۱۴) دارد. مترادف گرفتن معلم با مربی به­ عنوان موثرترین عنصر، حاکی از نقش حساس و خطیر اعضای هیئت علمی در تربیت این عنصر دارد.

در حال حاضر، ارزیابی عملکرد اعضای هیئت علمی در دانشگاه فرهنگیان محل بحث حوزه اعضا هیئت علمی و مدرسین و نیز دست­ اندرکاران و عوامل دخیل در سیستم­ های ارزیابی عملکرد مربوطه قرار گرفته است. هر چند، این صرفاً چالش دانشگاه فرهنگیان نیست و مجموعه عوامل موثر در نظام آموزش عالی از بخش­ های توسعه منابع انسانی دانشگاه ­ها تا بخش­ های آموزشی و دفاتر نظارت و ارزیابی دانشگاه ­ها، به بحث مشکلات ارزیابی عملکرد اساتید در پایان ترم­ های تحصیلی و نیز نحوه کاربست نتایج ارزیابی­ ها در توانمندسازی، ترفیع و ارتقای آن­ها توجه کرده ­اند. بنابراین، داشتن یک الگوی مطلوب ارزشیابی عملکرد اعضای هیئت علمی می­ تواند تاثیرات مطلوب متعددی داشته باشد. شاید بتوان گفت در حال حاضر نبود یک الگوی مناسب و جامع برای ارزشیابی عملکرد اعضای هیئت علمی به ­ویژه در حوزه عملکرد پژوهشی، دانشگاه­ فرهنگیان و به تبع آن مدیران و اعضای هیئت علمی را با چالش ­هایی مواجه و دغدغه­ هایی را برای آن­ها ایجاد کرده است. بر این اساس طراحی و تدوین الگویی برای ارزشیابی عملکرد اعضای هیئت علمی نیاز مشهودی است که لازم است در قالب یک فرایند علمی و نظامند به بررسی آن پرداخته شود. بر این اساس این سوال­ ها مطرح می­ شود که الگوی مناسب برای ارزشیابی عملکرد اعضای هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان چیست؟ و باید از چه ویژگی­ ها و مولفه­ هایی برخوردار باشد؟ چگونه می­ توان از این الگو برای ارزشیابی عملکرد اعضای هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان و به همان سان ترفیع و ارتقاء آن­ها استفاده نمود؟ از این­ رو این پژوهش درصدد است تا با مطالعه، بررسی و تحلیل مبانی، مولفه­ ها، ویژگی­ ها و فرایند ارزشیابی عملکرد اعضای هیئت علمی، به طراحی الگوی ارزشیابی عملکرد اعضای هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان با تاکید بر بعد پژوهشی بپردازد . این الگو می تواند مبنای ترفیع، ارتقا، و اعطای گرنت اعضای هیات علمی قرار گیرد.

بر این اساس از کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان در سر تا سر کشور درخواست می­ شود نظرات، دیدگاه ­ها و پیشنهادات خود را در جهت هر چه بهتر اجرا شدن این پژوهش از طریق آدرس پست الکترونیکی remohamadi@yahoo.com با ما در میان بگذارند. پذیرای نظرات ارزشمند همه شما که دغدغه و دل­ نگرانی تعالی و بالندگی اعضای هیئت علمی و به تبع آن دانشگاه فرهنگیان را دارید، هستیم.