پژوهش حاضر با هدف پیش بینی تمایل به جدایی بر اساس نشخوار فکری و تمایزیافتگی زنان شاکی از مسائل زناشویی شهر شیراز انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان شاکی از مسایل زناشویی شهر شیراز بود که به دفاتر و مراکز روانشناسی مراجعه کردند و نمونه پژوهش شامل ۱۵۰ نفر از زنان شاکی از مسایل زناشویی بود که به روش نمونه گیری دردسترس از جامعه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل مقیاس سنجش گرایش به طلاق و جدایی، پرسشنامه تمایزیافتگی خود (DSI) و پرسشنامه نشخوار فکری بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss ۲۱ در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت و آزمون فرضیه ها به کمک آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون به روش همزمان انجام شد. نتایج نشان داد مولفه پاسخ های نشخواری به صورت مثبت و معناداری قادر به پیش بینی تمایل به جدایی می باشد. از دیگر نتایج این بود که از ابعاد تمایزیافتگی مولفه جایگاه‌ من، گریز عاطفی و هم آمیختگی با دیگران نیز به صورت منفی و معنادار قادر به پیش بینی تمایل به جدایی می باشد.
واژگان کلیدی: تمایل به جدایی، نشخوار فکری، تمایزیافتگی