.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، سید عبدالمجید شریف زاده رییس گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه امروز «چهارشنبه » با اعلام این خبر گفت : استفاده و ساخت قاب آینه در اواخر دوره صفوی و همزمان با ورود آینه های شیشه ای از اروپا به ایران آغاز شد و آینه کاران برای آراستن آیینه ها شروع به ساخت قاب های متعدد با جنس و طرحهای گوناگون کردند.
او افزود: تلاش هنرمندان برای آراستن آینه و قاب آینه در اوج زیبایی تلاشی برای زنده نگه داشتن و زیباتر جلوه دادن مفاهیمی که در باور مردم ایران آینه نماد آنها است.
شریف زاده تصریح کرد : از طرفی میناکاری از هنرهای ظریف و قابل توجهی است که همواره در بین هنرهای سنتی جایگاه خاصی داشته است و می توان به آثار شاخصی از مینای نقاشی و تعداد انگشت شماری از مینای خانه بندی با طرحهای بسیار ساده متعلق به دوران قاجار موجود در موزه جواهرات بانک مرکزی اشاره کرد.
وی  افزود:با توجه به معدود و نادر بودن مینای خانه بندی در بین آثار این دوره در این کار تلاش شده تا با تلفیق هنر مینای خانه بندی و نقش گل و مرغ و اسلیمی و ختایی سبک قاجار در عین ارج نهادن به هنر هنرمندان قدیم قدمی نو در ارائه این هنر برداشته شود.
رییس گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه اظهار داشت : اثریاد شده دارای۶ قطعه مینای خانه بندی به ابعاد (۷۱در ۵۳) شامل یک قطعه سرلوح  به ابعاد نیم دایره قطر۲/۱۵ ، ۲ قطعه حاشیه به ابعاد (۳۰در۶ )و یک قطعه حاشیه با ابعاد (۱۷در ۶)  و دو قطعه با ابعاد (۶در ۶) است .