نشست تخصصی نسبت نظام نقلیه عمومی با زندگی پیاده در شهر با حضور پروفسور حبیب آگهی، عضو هیات علمی دانشگاه شیراز و رئیس مرکز تحقیقات و حمل و نقل دانشگاه ، دکتر قائدی رئیس کمسیون حمل و نقل شورای شهر شیراز ، دکتر منصوری عضو هیات علمی دانشگاه تهران و دکتر حبیبی ، عضو هیات علمی بخش معماری در دانشکده هنر و معماری برگزار شد.
دکتر حبیبی با بیان خلاصه ای از دو نشست قبلی با موضوع نسبت زندگی پیاده و منظر طبیعت در شهر بیان کرد : برای دستیابی به اهداف منظر در راستای زندگی پیاده در شهر باید سرعت را در شهر تنظیم کنیم.
وی افزود : تنظیم سرعت زندگی پیاده در شهر و نسبت سرعت زندگی با مراودات شهری می تواند منجر به این شود که عناصر انتخابی در شهر برجسته تر شود و به این ترتیب رویکرد در طراحی محیطی شهری به یک نسبت منطقی دست پیدا می کند.
عضو هیات علمی بخش معماری دانشگاه شیراز همچنین در بیان مباحث مطرح شده در نشست دوم با موضوعیت نسبت گردشگری با زندگی پیاده بیان کرد: در واقع تعریفی نوین از گردشگری در شهر با رویکرد منظر ارائه شده است که با تعریف کلاسیک فاصله دارد.
وی ادامه داد: در تعریف کلاسیک که با اصل گردشگری در شهر وجود دارد، گردشگر فردی است که از یک محیط خارج از شهر به یک محیط دیگری در شهر و به قصد یک موضوع تفریحی سفرمی کند .
دکتر حبیبی در ادامه با نگاه نوینی که در نشست دوم در رابطه با گردشگر مطرح شده بود ، گفت : این تعریف متفاوت است و گردشگر به یک مسافر از نقطه ای خاص به داخل شیراز مربوط نمی شود ،بلکه به شهروندان یک شهر می تواند نسبت پیدا کند و همچنین منظر روزمره شامل فرهنگ، آداب، رسوم ، سنن و زندگی کاری یک فرد می تواند در درون یک شهر شامل امر گردشگری شود به گونه ای که با حرکت در شهر حظ ادراکی و بصری را از شهر ببریم.
در ادامه هر یک از اساتید به بیان نقطه نظرات خود در این بحث پرداختند .
دکتر حبیبی در یک جمع بندی کلی از مسائل مطرح شده در این نشست بیان کرد: برای دستیابی به یک رویکرد منظم و منسجم به جهت اینکه بگوییم ، تنظیم نسبت پیاده و نظام نقلیه به چه ترتیبی می تواند شکل بگیرد باید به سه مورد خیلی مهم توجه نماییم.
وی افزود : در واقع نظام پیاده زمانی می تواند نسبت خود را با نظام نقلیه تنظیم کند که یک شبکه حمل و نقل عمومی را در خدمت خودش داشته باشد و صرفا به برخوردهای موضعی در خصوص شکل گیری مسیر های پیاده محور بدون در نظر گرفتن حمل و نقل عمومی اکتفا نکنیم.
کاربری زمین مناسب و متناسب با رویکرد محله محور، دومین نکته ای بود که دکتر حبیبی بیان کرد و گفت ک این مهم باید در دستور کار برنامه ریزان شهری قرار گیرد.
معاون دانشکده هنر و معماری ادامه داد : در واقع نوع فراگیری کاربرها در محیط های شهری به همان میزان که مفید است ، می تواند آسیب های جدی به تنظیم نسبت این دو مبحث بزند. مانند مثال هایی که در سطح شهر های مختلف می توانیم به وفور ببینیم.
وی تصریح کرد : امروزه در تجاری های خیلی بزرگ که در بخش های ازسطح شهرها شکل می گیرد ، اساسا این نظام را به خطر می اندازد.
دکتر حبیبی با اشاره به نکته سوم مطرح شده در این نشست گفت: تعریف فعالیت چندگانه و چند ترکیبی در فضاهای عمومی شهری می تواند به کیفیت توسعه کمک نماید. در واقع نظام فعالیت چند ترکیبی در محیط های شهری می تواند منجر به توسعه ای شود که حس تعلق به مکان و سرزندگی و کاربری اجتماعی را تقویت نماید.
در پایان این نشست تخصصی جلسه پرسش و پاسخ با اساتید و دانشجویان برگزار شد.