گیاه گلرنگ یکی از دانه های روغنی مهم کشور است که به دلیل خشک ‌سالی‌های اخیر و لزوم تغییر در کشت و جایگزینی زراعت‌های مقاوم به کم‌ آبی و خشکی و شوری، اخیرا مورد توجه مسئولین وزارت جهاد کشاورزی قرار گرفته است؛ در این میان گل این محصول برای رنگ کردن خوراکی‌ها، مورد استفاده قرار می‌گیرد و استفاده دارویی دارد. برداشت گل در غالب مناطق کشور به‌ صورت سنتی و توسط کارگر انجام می‌شود که با توجه به خاردار بودن این گیاه، این روش دارای مشقت‌های زیادی است و از طرفی هزینه‌های تولید را افزایش می‌دهد. همچنین تماس دست کارگران با گلبرگ، باعث آلودگی محصول می‌شود، در این نشریه ، سه روش برداشت پشتی برقی مجهز به واحد برش، فرغونی مجهز به موتور بنزینی و روش دستی مورد مقایسه قرار گرفته است و در نهایت مناسب ترین روش از نظر معیارهای فنی (درصد خلوص، ظرفیت مزرعه ای، ضایعات و انرژی مصرفی) و اقتصادی معرفی شده است. نشریه فنی حاضر با شماره ۵۵۵۰۷ طی نامه مورخ ۹۸/۰۲/۱۱ در مرکز فناوری اطلاعات و اطلاع رسانی کشاورزی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به ثبت رسیده است.