برگزاری کارگاه آموزشی گچبری سنتی و هنرهای از یاد رفته در دانشگاه هنر اصفهان
انجمن علمی مرمت آثار تاریخی با همکاری مدیریت فرهنگی دانشگاه در روز پنجشنبه ۵ اردیبهشت ماه ۹۸ اقدام به برگزاری کارگاه آموزشی گچبری سنتی و هنرهای از یاد رفته با حضور استاد مطیفی فر و خانم دکتر شگفته و استاد بهنود گوهر بین نمود .
در ابتدای این کارگاه با حضور استاد مطیفی فرد به صورت مختصر شیوه های مختلف فرآوری گچ و انواع رنگ های طبیعی و غیره مرور شد.سپس بنا بر خواسته ی شرکت کنندگان و تشخیص استاد تصمیم بر این گرفته شد که یکی از تکنیک های تخمه در آوری ، مشبک و یا کشته بری به صورت کارگاهی انجام شود. از کاشی های سفالی به عنوان تخته یا محل انجام تکنیک استفاده شد و بعد از آن با استفاده از مخلوطی از گچ اصفهان و سمنان سرند شده با غلظت ۱/۵ برابر آب (اصطلاحا خوش مایه) ، اقدام به تهیه ی گچ کشته با رنگ ها مختلف (از قبیل گل ماشی ، سبز یشمی ، شنجف ، لاجورد ، اخری و...) گردید. پس از آماده سازی گچ کشته که پروسه ای بسیار دقیق و جذاب نیز بود ، گچ های رنگی با لایه های ۱تا۳ میلی متر بر روی تخته کشیده شده و به مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه اصطلاحا پرداخت شدند. در آخرین لایه محلولی نسبتا رقیق از گل سفید بر روی لایه های زیرین گچی کشیده شد و در آخرین مرحله طرح مورد نظر بر روی سطح نهایی، به شیوه ی گرته زنی انتقال پیدا کرد.در آخر نیز بسته به نوع طرح برای نمایان شدن رنگ مورد نظر از پس لایه های بالایی ، گچ سطوح بالاتر تراشیده شد.
قسمت دوم کارگاه با حضور استاد بهنود گوهربین ، پس از مروری بر تاریخچه ی تکنیک های کپ بری و تنگ بری ،اقدام به تهیه ی تخته گچی با ابعاد ۱۱۰*۳۵ سانتی متر ،به عنوان زمینه ی اجرای تکنیک کپ بری ، گردید. سپس طرح سرو (که از طرح های پراستفاده ی این تکنیک میباشد)به وسیله ی ۴ میخ بر روی تخته ی زمینه فیکس شد (اصطلاحا ۴ میخ کردن) و به شیوه ی گرته زنی بر روی تخته ی زمینه منتقل گردید. در ادامه آینه های محدب که رکن اصلی تکنیک کپ بری میباشند ، توسط هنرجویان به قسمت های مثلثی شکل بریده شدند و به وسیله ی ترکیبی از گچ و چسب چوب(یا سریش) به نسبت ۵به۲ بر روی نواحی مورد نظر چسبانده شدند.در مرحله ی بعد لایه ای ۵ تا ۱۰ میلیمتری از گچ تیز سرند شده دایه ریز ، بر روی آینه ها و طرح ریخته شد به اندازه ای که ۴ میخ از قبل قرار گرفته پوشانده نشوند. یک بار دیگر طرح به کمک ۴ میخ از قبل قرار گرفته ، بر روی لایه ی جدید گچ گرته زده شد و در آخر گچ قسمت های آینه دار تراشیده شده تا آینه ها از میان لایه ای از گچ سر برآورند.
در ابتدای این کارگاه با حضور استاد مطیفی فرد به صورت مختصر شیوه های مختلف فرآوری گچ و انواع رنگ های طبیعی و غیره مرور شد.سپس بنا بر خواسته ی شرکت کنندگان و تشخیص استاد تصمیم بر این گرفته شد که یکی از تکنیک های تخمه در آوری ، مشبک و یا کشته بری به صورت کارگاهی انجام شود. از کاشی های سفالی به عنوان تخته یا محل انجام تکنیک استفاده شد و بعد از آن با استفاده از مخلوطی از گچ اصفهان و سمنان سرند شده با غلظت ۱/۵ برابر آب (اصطلاحا خوش مایه) ، اقدام به تهیه ی گچ کشته با رنگ ها مختلف (از قبیل گل ماشی ، سبز یشمی ، شنجف ، لاجورد ، اخری و...) گردید. پس از آماده سازی گچ کشته که پروسه ای بسیار دقیق و جذاب نیز بود ، گچ های رنگی با لایه های ۱تا۳ میلی متر بر روی تخته کشیده شده و به مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه اصطلاحا پرداخت شدند. در آخرین لایه محلولی نسبتا رقیق از گل سفید بر روی لایه های زیرین گچی کشیده شد و در آخرین مرحله طرح مورد نظر بر روی سطح نهایی، به شیوه ی گرته زنی انتقال پیدا کرد.در آخر نیز بسته به نوع طرح برای نمایان شدن رنگ مورد نظر از پس لایه های بالایی ، گچ سطوح بالاتر تراشیده شد.
قسمت دوم کارگاه با حضور استاد بهنود گوهربین ، پس از مروری بر تاریخچه ی تکنیک های کپ بری و تنگ بری ،اقدام به تهیه ی تخته گچی با ابعاد ۱۱۰*۳۵ سانتی متر ،به عنوان زمینه ی اجرای تکنیک کپ بری ، گردید. سپس طرح سرو (که از طرح های پراستفاده ی این تکنیک میباشد)به وسیله ی ۴ میخ بر روی تخته ی زمینه فیکس شد (اصطلاحا ۴ میخ کردن) و به شیوه ی گرته زنی بر روی تخته ی زمینه منتقل گردید. در ادامه آینه های محدب که رکن اصلی تکنیک کپ بری میباشند ، توسط هنرجویان به قسمت های مثلثی شکل بریده شدند و به وسیله ی ترکیبی از گچ و چسب چوب(یا سریش) به نسبت ۵به۲ بر روی نواحی مورد نظر چسبانده شدند.در مرحله ی بعد لایه ای ۵ تا ۱۰ میلیمتری از گچ تیز سرند شده دایه ریز ، بر روی آینه ها و طرح ریخته شد به اندازه ای که ۴ میخ از قبل قرار گرفته پوشانده نشوند. یک بار دیگر طرح به کمک ۴ میخ از قبل قرار گرفته ، بر روی لایه ی جدید گچ گرته زده شد و در آخر گچ قسمت های آینه دار تراشیده شده تا آینه ها از میان لایه ای از گچ سر برآورند.